شکل ۴-۳- تغییرات وزن عضلات سولئوس و SVL به نسبت وزن بدن در گروه ­های تمرینی و کنترل پس از دوره تمرین ……………۴۷
شکل ۴-۴- میانه و انحراف معیار بیان ژن FOXO1، MHC I، MHC IIa، MHC IIx و MHC IIb (ΔCT±SD) گروه ­های تمرینی و کنترل پس از دوره تمرین در عضله سولئوس ……………………………………………………………………………………………………………….۵۰
شکل ۴-۵- میانه و انحراف معیار بیان ژن FOXO1، MHC I، MHC IIa، MHC IIx و MHC IIb (ΔCT±SD) گروه ­های تمرینی و کنترل پس از دوره تمرین در عضله SVL …………………………………………………………………………………………………………………….50
شکل ۴-۵- مقایسه میزان Ratio ژن FOXO1 عضله سولئوس بین گروه ­های تمرینی و گروه کنترل ………………………………………….۵۲
شکل ۴-۶- مقایسه میزان Ratio ژن FOXO1 عضله SVL بین گروه ­های تمرینی و گروه کنترل ………………………………………………۵۴
شکل ۴-۷- مقایسه Ratio ایزوفرم­های ژن MHC در عضله سولئوس گروه تمرین اکسنتریک با گروه کنترل ………………………….۵۵
شکل ۴-۸- مقایسه Ratio ایزوفرم­های ژن MHC در عضله سولئوس گروه تمرین تناوبی سرعتی با گروه کنترل …………………….۵۶
شکل ۴-۹- مقایسه Ratio ایزوفرم­های ژن MHC در عضله SVL گروه تمرین اکسنتریک با گروه کنترل ……………………………..۵۷
شکل ۴-۱۰- مقایسه Ratio ایزوفرم­های ژن MHC در عضله SVL گروه تمرین تناوبی سرعتی با گروه کنترل ………………………۵۸
فصل اول
طرح پژوهش

مقدمه
استفاده از لغت فعالیت ورزشی در پژوهش های علمی اغلب شامل متغیر های تغییر پذیر است. این متغیر ها شامل : ماهیت ( استقامتی در مقابل مقاومتی )، تکرار، شدت و مدت جلسه تمرینی است(۱). از طرفی فعالیت ورزشی به طور بالقوه بوسیله انقباض عضله اسکلتی، هومئوستاز را بر هم می ریزد. فعالیت عضله اسکلتی در ترکیبی از انقباضات کانسنتریک^[۱] ، ایزومتریک^[۲] یا اکسنتریک صورت می گیرد(۱). برای شرکت در رشته های ورزشی، تمرین عضوی جدایی ناپذیر است. افرادی که در رشته های ورزشی سازمان یافته یا در فعالیت های ورزشی تفریحی شرکت می کنند، برای بهبود عملکرد خود از تمرین های سازماندهی شده استفاده می کنند(۲). با نگاه به متغیر های ذکر شده در بالا، می توان چنین نتیجه گیری کرد که، با اصلاح و تعدیل متغیر ها می توان به شیوه ای از تمرین ورزشی دست یافت که برطرف کننده نیاز های ما در هر رشته ورزشی باشد. اخیرا به کارگیری تلاش های با حداکثر سرعت دویدن^[۳] و همچنین با شدت تمام^[۴] ، هم در رشته های عملی و هم آزمایشگاهی پدیدار شده است. تمرین تناوبی سرعتی ( SIT ) یکی از انواع تمرین تناوبی با شدت بالا ( HIT ) به حساب می آید(۳). تمرین تناوبی سرعتی ( SIT ) شامل جلساتی با تناوب های بیشتر از ۲۰-۳۰ ثانیه است که با تمام شدت صورت می گیرد و توسط دوره های استراحت غیر فعال ۲-۴ دقیقه از هم جدا می شوند(۴). تمرین اکسنتریک، تمرینی است با درصد بالایی از انقباضات اکسنتریکی. انقباضی که در آن گشتاور تولیدی عضله کمتر از گشتاور مقاومت بیرونی است(۵). برای مثال یکی از انواع مرسوم فعالیت ورزشی اکسنتریک، دویدن در سراشیبی است(۶). سازگاری های ناشی از تمرین بوسیله ی تغییرات در : پروتئین های انقباضی و عملکردشان، عملکرد میتوکندریایی، تنظیم متابولیکی، سیگنالینگ درون سلولی و پاسخ های رونویسی منعکس می شوند(۱). تاکنون مکانیزم های مولکولی گسترده ای که متاثر از سازگاری به تمرین ورزشی هستند شناخته شده اند، این مکانیزم ها شامل تغییرات تدریجی در میزان بیان پروتئین ها و فعالیت آنزیم های سلولی می باشند(۱). یکی از ژن های موثر بر تنظیم تکثیر سلولی و تنظیم تار عضلانی FOXO می باشد(۷). محصول این ژن پروتئین های FOXO1 ، FOXO3 ، FOXO4 و FOXO6 است که در پستانداران بیان می شود(۸). FOXO1 بر تنظیم مرگ برنامه ریزی شده سلول و همچنین تنظیم نوع تار عضلانی اثر می گذارد(۷). پژوهش های اخیر نشان داده اند که FOXO1 در سازگاری عضله اسکلتی به فعالیت ورزشی شرکت می کند. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مزمن تمرین تناوبی سرعتی و تمرین اکسنتریک بر میزان بیان ژن FOXO1 می پردازد، تا مشخص شود کدامیک از انواع تمرین نقش موثرتری بر مرگ برنامه ریزی شده سلول و تغییر نوع تار عضلانی دارد.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

بیان مسئله
عضله اسکلتی با توجه به فرایندهای آپوپتوتیک^[۵] ، ساختار چند هسته ای هایش و همچنین محتوای میتوکندریایی، منحصربفرد است. تفاوت های همراه با آپوپتوزیس به عضله و یا نوع تار وابسته است(۹). آپوپتوزیس، شکل بسیار کنترل شده مرگ سلولی است که بوسیله ی رخداد های مولکولی، بیوشیمیایی و ریخت شناسی ویژه مشخص می شود، همچنین برای توسعه نرمال ارگانیسم های چند سلولی ضروری است و در انتقال سلولی بافت های افراد سالم بزرگسال شرکت می کند(۱۰). پاسخ های سلولی وابسته به FOXO شامل گلوکونئوژنز^[۶] ، ترشح نوروپپتید ها^[۷] ، آتروفی^[۸] ، آتوفاژی^[۹] و آپوپتوزیس می باشد. ژن های هدف بی شماری برای اینکه نقش فاکتورهای FOXO را در فرایند های سلولی گوناگونی وساطت کنند شناخته شده اند(۱۱). شناخته شده ترین ژن های هدف وابسته به FOXO که در آپوپتوزیس نقش دارند عبارت اند از فاکتور های پیش برنده آپوپتوتیک که شامل پروتئین های BH3-only ( Bim ^[۱۰] ، BNIP3 ^[۱۱] ) و لیگاند های گیرنده های مرگ ( TRAIL ^[۱۲] ، FasL ) است(۱۱, ۱۲). با نگاه به شواهد می توان چنین نتیجه گرفت که فاکتور های رونویسی FOXO بعنوان تنظیم کننده کلیدی رشد سلول ( آپوپتوزیس ) ضروری اند(۱۲).
شرکت در جلسات تمرین ورزشی سبب سازگاری های سیستم فیزیولوژیکی و افزایش کارایی و ظرفیت بدن می شود. این تغییرات تا حد زیادی به شدت و مدت جلسات تمرینی، نیرو یا بار کار تمرینی و یا سطوح پایه آمادگی بستگی دارد(۱۳). عضله اسکلتی بافتی است فعال که به شدت و نوع فعالیت – هر دو – پاسخ می دهد(۱۴). در فعالیت عضلانی اکسنتریک عضله در حال انقباض کشیده می شود(۱۵). اکثر عضلات پا هنگام راه رفتن به منظور تعدیل جاذبه و شُک های وارده بصورت اکسنتریکی عمل می کنند. هنگام دویدن در سراشیبی اکسنتریکی عمل کردن عضلات ضد جاذبه واضح تر می شود(۱۵). امروزه موجی از تحقیقات علاقه مند به آزمایش اثرات دویدن با حداکثر سرعت دویدن و تلاش های با تمام شدت هم در محیط میدانی و هم در محیط آزمایشگاهی هستند. تمرین تناوبی سرعتی ( SIT ) عبارت است از تناوب هایی با مدت بیشتر از ۲۰-۳۰ ثانیه که با تمام شدت صورت می گیرد و توسط دوره های ۲-۴ دقیقه ای استراحت غیر فعال جدا می شود(۳, ۴).
اخیرا، آپوپتوزیس علاقه ی بسیاری از دانشمندان ورزشی را به خود جلب کرده است، علاوه بر مرگ سلولی نکروتیک، به دلیل اینکه شواهدی نشان دادند که مرگ سلولی آپوپتوتیک با ورزش نیز رخ می دهد. چندین فاکتور که ممکن است آپوپتوزیس را در بافت های مختلف تغییر دهد، با ورزش کردن شدید، تعدیل می شوند(۱۰). ورزش محرک فیزیولوژیکی قوی ای است که می تواند تعدادی از مسیرهای سیگنالینگ بیرون سلولی و درون سلولی را تحت تاثیر قرار دهد(۹). فعالیت ورزشی شدید کوتاه مدت و اکسنتریک، با فنوتایپ های پیش برنده آپوپتوز و افزایش تکه تکه شدن DNA ^[۱۳] ( نشان آپوپتوزیس ) همراه می شوند در حالی که تمرین ورزشی منظم یا فعالیت ورزشی منظم با محیط آنتی آپوپتوتیک و کاهش تکه تکه شدن DNA در عضله اسکلتی همراه است(۹). آپوپتوزیس در عضلات موش بعد از ورزش نیز رخ داد(۱۰). همانطور که اشاره شد FOXOs در تنظیم آپوپتوزیس ضروری اند، از این رو در تحقیقی دیگر نشان داده شد، ژن های آپوپتوتیک Bim و BNIP3 در طی آتروفی عضلانی توسط FOXO1 تحریک شدند(۱۶). FOXOs در بدن تعدادی از ژن ها را که در فرایند های سلولی مختلف ( همچون متابولیسم، چرخه سلولی، آپوپتوزیس، مقاومت در برابر استرس، بازسازی DNA آسیب دیده و سیستم ایمنی ) شرکت می کنند، هدف قرار می دهند(۱۲).
فاکتور های رونویسی خانواده FOXO، دامنه وسیعی از فرایند های فیزیولوژیکی سلولی را تنظیم می کنند، از جمله می توان به سازگاری متابولیکی و تمایز میوژنیکی اشاره کرد(۱۷). تار های عضلات، دارای استعداد بالایی در پاسخ گویی به سیگنال های گوناگون هستند. این کار را را بوسیله ی تغییر در نیمرخ فنوتیپیشان انجام می دهند(۱۸). میوزین^[۱۴] ، بزرگترین پروتئین با فیلامنت ضخیم است که در حال حاضر مناسب ترین نشانگر تنوع تار عضلانی است. چهار ایزوفرم عمده ی زنجیره سنگین میوزین (MHC) که در عضله اسکلتی تعدادی از پستانداران بالغ کوچک یافت شده است عبارت است از : میوزین زنجیره سنگین کُند I? ( MHC-I? )^[۱۵] ، میوزین زنجیره سنگین تند IIA ( MHC-IIA )^[16] ، میوزین زنجیره سنگین تند IIX یا IID ( MHC-IIX یا MHC-IID )^[17] و میوزین زنجیره سنگین تند IIB ( MHC-IIB )^[18] (۱۸). نتایج اکثر پژوهش ها نشان دهنده تغییر فیبرهای تند به کند است. پیرامون تنظیم نوع تار عضلانی دیده شده است که : بیش بیانی FOXO1 از توسعه تار های نوع I اکسیداتیو در داخل بدن جلوگیری کرد(۱۷). همچنین قابل ذکر است که پژوهش های اندکی پیرامون تاثیر فعالیت ورزشی بر بیان FOXOs صورت گرفته است. در این ارتباط دیده شده است که : ژن FOXO3 بعد از ماراتن افزایش پیدا کرد(۱۹).
با توجه به پژوهش های اندکی که پیرامون تاثیر تمرینات سرعتی و اکسنتریک بر مرگ برنامه ریزی شده سلول صورت گرفته است و نیز نبودن اطلاعاتی راجع به تاثیر تمرینات فوق بر میزان بیان ژن FOXO1 به عنوان معیاری برای آپوپتوزیس و همچنین به عنوان عامل موثر بر ژن های دخیل در تغییر نوع تار عضلانی و نیز کم بودن پژوهش ها پیرامون تاثیر تمرین تناوبی سرعتی بر تغییر نوع تار عضلانی ، لذا به نظر می رسد که بررسی تاثیر تمرینات فوق بر مرگ برنامه ریزی شده سلول و تغییر نوع تار عضلانی ضروری است. با توجه به مستندات موجود تا امروز، فرض بر این است که اثر مزمن تمرینات فوق باعث کاهش آپوپتوزیس می شود. همچنین هر دو نوع تمرین باعث افزایش بیان FOXO1 می شوند و اثر مثبتی بر تغییر نوع تار عضلانی بر جای خواهند گذاشت. حال این سوال مطرح می شود که آیا تمرینات تناوبی سرعتی و اکسنتریک باعث تاثیر بر میزان ژن FOXO1 در مسیر مرگ برنامه ریزی شده سلول و تغییر نوع تار می شوند؟

اهمیت و ضرورت تحقیق
به طور خاص، سازگاری مولکولی بوسیله ی انقباضات عضلانی مختلف تحریک می شود، که فقط تا حدی توضیح داده شده است(۲۰). اثرات درمانی و متابولیکی فعالیت ورزشی منظم روی شیوه زندگی وابسته به بیماری های حاد، پیشتر معین شده است، اما مبناهای مولکولی برای تغییرات انطباقی در توده عضله اسکلتی و عملکرد متابولیکی به عنوان بخشی که مشتاقانه به دنبال پژوهش است باقی مانده است. اثرات ورزش و پیچیدگی پاسخ ها در هر دو سطح متابولیکی و مولکولی پیشنهاد می کنند که روش منحصربفردی که سازگاری تمرین ورزشی را وساطت کند، وجود ندارد(۱). از طرفی توده عضله اسکلتی ۴۰ تا ۵۰ درصد وزن بدن انسان را تشکیل می دهد و آن را به بزرگترین بافت در بدن تبدیل می کند. هومئوستاز عضله برای تمامیت و حفظ بدن ضروری است و اختلالات عضلانی مرتبط با بیماری های مختلف منجر به کیفیت پایین زندگی می شود. عضله اسکلتی قابلیت های تطبیقی قابل توجهی را در پاسخ به چنین محرک هایی نشان می دهد : فاکتورهای محیطی، مداخلات تغذیه ای، شرایط بارگذاری و فعالیت انقباضی. تمام این تحریکات منجر به تغییر در متابولیسم انرژی و توده عضلانی می شود، بخصوص بوسیله ی تغییر در ترکیب تار و تعادل بین سنتز و از بین رفتن پروتئین(۷). در این رابطه پروتئین های زیر گروه FOXO ( که در این پژوهش FOXO1 ) بطور گسترده ای در تکامل تدریجی به کار می روند و برای فرایند های متنوع سلولی ضروری هستند، که شامل تنظیم بیان ژن های چرخه سلولی(۲۱, ۲۲)، تمایز، رشد، متابولیسم، مسیرهای سرکوب تومور و آپوپتوزیس(۷, ۱۲, ۱۷) می شوند. با توجه به تاثیر FOXOs بر مرگ برنامه ریزی شده سلول و تغییر نوع تار عضلانی و اینکه عوامل فوق مهمترین اجزا در حیطه سلامتی و ورزش حرفه ای به حساب می آیند و از سوی دیگر پژوهش های اندکی که پیرامون تاثیر مزمن تمرین تناوبی سرعتی و تمرین اکسنتریک بر مرگ برنامه ریزی شده سلول صورت گرفته است و نیز نبودن تحقیقات راجع به تاثیر تمرینات فوق بر بیان ژن FOXO1 و همچنین کم بودن پژوهش ها پیرامون تاثیر تمرین تناوبی سرعتی بر تغییر نوع تار عضلانی، پژوهشگر را بر این داشت تا تاثیر مزمن تمرینات تناوبی سرعتی و اکسنتریک بر مرگ برنامه ریزی شده سلول و تغییر نوع تار عضلانی را با توجه به بیان ژن FOXO1 مورد بررسی قرار دهد.

اهداف پژوهش
۱-۴-۱- هدف کلی
تعیین اثر تمرین تناوبی سرعتی و تمرین اکسنتریک بر آپوپتوزیس و نوع تار عضلانی در عضلات تند و کند انقباض موش های نر صحرایی اسپراگ داولی
۱-۴-۲- اهداف اختصاصی
تعیین تغییر میزان بیان ژن FOXO1 پس از یک دوره تمرین اکسنتریک در عضله سولئوس
تعیین تغییر میزان بیان ژن FOXO1 پس از یک دوره تمرین تناوبی سرعتی در عضله سولئوس
تعیین تغییر میزان بیان ژن FOXO1 پس از یک دوره تمرین اکسنتریک در عضله SVL
تعیین تغییر میزان بیان ژن FOXO1 پس از یک دوره تمرین تناوبی سرعتی در عضله SVL
تعیین تغییر میزان بیان ایزوفرم­های ژن MHC پس از یک دوره تمرین اکسنتریک در عضله سولئوس
تعیین تغییر میزان بیان ایزوفرم­های ژن MHC پس از یک دوره تمرین تناوبی سرعتی در عضله سولئوس
تعیین تغییر میزان بیان ایزوفرم­های ژن MHC پس از یک دوره تمرین اکسنتریک در عضله SVL
تعیین تغییر میزان بیان ایزوفرم­های ژن MHC پس از یک دوره تمرین تناوبی سرعتی در عضله SVL
فرضیه های پژوهش
یک دوره تمرین اکسنتریک بر میزان بیان ژن FOXO1 عضله سولئوس موش­های صحرایی اثر معنی­داری دارد.
یک دوره تمرین تناوبی سرعتی بر میزان بیان ژن FOXO1 عضله سولئوس موش­های صحرایی اثر معنی­داری دارد.
یک دوره تمرین اکسنتریک بر میزان بیان ژن FOXO1 عضله SVL موش­های صحرایی اثر معنی­داری دارد.
یک دوره تمرین تناوبی سرعتی بر میزان بیان ژن FOXO1 عضله SVL موش­های صحرایی اثر معنی­داری دارد.
یک دوره تمرین اکسنتریک بر میزان بیان ایزوفرم­های ژن MHC عضله سولئوس موش­های صحرایی اثر معنی­داری دارد.
یک دوره تمرین تناوبی سرعتی بر میزان بیان ایزوفرم­های ژن MHC عضله سولئوس موش­های صحرایی اثر معنی­داری دارد.
یک دوره تمرین اکسنتریک بر میزان بیان ایزوفرم­های ژن MHC عضله SVL موش­های صحرایی اثر معنی­داری دارد.
یک دوره تمرین تناوبی سرعتی بر میزان بیان ایزوفرم­های ژن MHC عضله SVL موش­های صحرایی اثر معنی­داری دارد.
قلمرو پژوهش
در پژوهش­های تجربی و آزمایشگا­هی با بهره گرفتن از مدل­های حیوانی متغیر­های زیر تحت کنترل پژوهشگر بوده است.
نژاد، جنس، سن، عوامل محیطی (­نور، دما، رطوبت، صدا­)
عوامل تمرینی (­نوع، مدت و شدت فعالیت ورزشی و میزان فعالیت قبلی­)

لیکرت

منبع: پژوهش حاضر
۳-۷ تعاریف عملیاتی متغیرها
عدالت توزیعی: بیانگر ادراک افراد از میزان رعایت عدالت در توزیع و تخصیص منابع و پاداش ها است. در پژوهش حاضر برخی از شاخص های عدالت توزیعی عبارتند از: منصفانه بودن حقوق و ترکیب مزایا، منصفانه بودن زما نبندی کار و منصفانه بودن حجم کار. جهت سنجش ابعاد عدالت، از پرسشنامه استاندارد نیهوف و مورمان (۱۹۹۳) استفاده شده است.
عدالت رویه ای: به معنای ادراک کارکنان از انصاف در قوانین و رویه های یک فرایند می باشد. برخی از شاخص های ارزیابی عدالت رویه ای عبارتند از غیر مغرضانه بودن تصمیم های مدیریت، صحت و اعتبار داده های استفاده شده در فرایند تصمیم گیری مدیران، توانایی مورد سوال قرار دادن تصمیمات و …
عدالت تعاملی: عدالت تعاملی یا مراوده ای بر ادراک انصاف در رفتار بین فردی در حین اجرا اشاره دارد. عدالت تعاملی با معیارهایی نظیر صداقت و راستگویی در تصمیمات مربوط به کار کارکنان، ارائه توضیحات کافی، احترام و … سنجیده می شود.
تعهد سازمانی: یک حالت روانی است که بیانگر نوعی تمایل، نیاز و الزام جهت ادامه اشتغال در یک سازمان می باشد و توسط معیارهایی چون تمایل به ترک شغل، احساس رضایت از شغل، وابستگی به شغل و … سنجیده می شود. جهت سنجش تعهد سازمانی از پرسشنامه استانداردکلیسن و استریت (۲۰۰۱) استفاده شده است.
رفتار نوآورانه: قابلیتی پویا است که می تواند شایستگی های داخلی و خارجی را ادغام، ایجاد و پیکربندی کند تا به تغییرات سریع محیط واکنش نشان دهد (تیس،۱۹۹۷). رفتار نوآورانه در محل کار به عنوان تمایل داوطلبانه ی تک تک کارکنان برای ایجاد نوآوری در کار، مانند به روز رسانی راه های انجام کار، ارتباط با مسئولان مستقیم، استفاده از رایانه و یا توسعه ی محصولات یا خدمات جدید تعریف می شود. جهت سنجش رفتار نوآورانه از پرسشنامه استاندراد آلن و می یر (۱۹۹۱) استفاده شده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۳-۸ روش تجزیه و تحلیل داده ها
برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار های SPSS و Lisrel استفاده شده است که در بخش اول آمار توصیفی و آمار استنباطی داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت. همچنین در این پژوهش جهت آزمون نرمال یا غیر نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف، اسمیرنوف استفاده شده است و مدل مورد بررسی با بهره گرفتن از مدل معادلات ساختاری برازش می شود.
فصل چهارم:
تجزیه و تحلیل داده ها
۴-۱ مقدمه
این فصل به تجزیه و تحلیل داده ها اختصاص دارد. در این راستا، ابتدا نتایج حاصل از آمار توصیفی مربوط به متغیرهای جمعیت شناختی تحقیق ارائه می‌شود. سپس در بخش آمار استنباطی به بررسی وضعیت متغیرهای تحقیق و نوع ادراک جامعه تحقیق از این متغیرها می‌پردازیم. در ادامه، مدل یابی معادلات ساختاری ارائه می شود که شامل تحلیل عاملی و بررسی مدل ساختاری می باشد. در بخش مدل ساختاری، روابط متغیرهای پنهان با یکدیگر جهت آزمون فرضیات تحقیق بررسی می‌شوند.
۴-۲ آمار توصیفی
جامعه آماری پژوهش حاضر را کارکنان شرکت های کوچک و متوسط موجود در شهرک صنعتی فاز یک ارومیه تشکیل می دهند. در این بخش از جنبه های مختلف به توصیف پاسخ دهندگان می پردازیم.
۴-۲-۱ توصیف متغیرهای جمعیت شناختی
اطلاعات زیر بر اساس داده های ۳۳۳ پرسشنامه برگشت داده شده می باشد. متغیرهای جمعیت شناختی بررسی شده عبارتند از جنسیت، سن، تحصیلات، سابقه فعالیت در سازمان و اندازه‌ی سازمان می باشد.
جنسیت: در جدول ۴-۱ اطلاعات مربوط به جنسیت پاسخ دهندگان ارائه شده است. همانگونه که مشاهده می شود، ۴۷٫۷ درصد افراد زن و ۵۲٫۳ درصد افراد مرد هستند.
شکل۴-۱ : توزیع فراوانی جنسیت پاسخ دهندگان
منبع: یافته های پژوهش
جدول ۴-۱ جنسیت پاسخ دهندگان

جنسیت

فراوانی

درصد فراوانی

درصد فراوانی تجمعی

زن

۱۵۹

۷/۴۷

۷/۴۷

مرد

۱۷۴

۳/۵۲

۱۰۰

مجموع

۳۳۳

۱۰۰

۲-۷-۱-۲-۳- مرحله طراحی
مراحل طراحی شامل تعیین کرت استاندارد بر اساس وضعیت منطقه، تعیین اندازه­ بلوک­های زراعی، محاسبه عرض جاده­های داخل مزرعه، تعیین ابعاد کانال­های آبیاری و زه­کشی بر اساس مدول آبیاری و ضریب زه­کشی، طراحی روی نقشه، تعیین ارتفاع کرت بعد از تسطیح و محاسبه حجم خاک برداری و خاک ریزی می باشد.
۲-۷-۱-۲-۴- مرحله اجرا
اجرای طرح شامل ایجاد آرایش هندسی در کرت­بندی اراضی، تجمیع قطعات یک زارع در یک یا چند نقطه، تجمع اراضی چند زارع در یک بلوک زراعی، تجهیز اراضی کشاورزی یک روستا، تجهیز اراضی کشاورزی چند روستا و ایجاد مناطق کشاورزی، ایجاد جاده­های بین مزارع، ایجاد کانال­های آبیاری، ایجاد زه­کشی و.غیره.
سابقه­ طرح تجهیز و نوسازی در اراضی کشاورزی ایران به اواسط دهه ۱۳۴۰ و اراضی مازندران بر می گردد. که با ورود کارشناسان چینی و نظارت آنان، تسطیح اراضی در ایستگاه تحقیقات برنج آمل و اراضی اطراف آن صورت گرفت. در سال ۱۳۴۹ یکی از قدیمی­ترین و شاید بزرگ­ترین این طرح­ها در سطح ۳۵۰ هکتار توسط مهندسین نیپون کوپی ژاپن در شهر رشت تحت عنوان ایستگاه بررسی­های برنج و مشابه آن در شهر آمل در سطح ۲۵ هکتار با همین نام اجرا گردید. همچنین این عملیات به طور پراکنده در بعضی از اراضی شرکت­های سهامی زراعی در سطح استان انجام گرفته است. پس از انقلاب اسلامی کارشناسان ژاپنی در طرح توسعه حوزه­ آبریز هراز این عملیات را از سر گرفتند و با تربیت کارشناسان و اجرای چند طرح، الگوی مناسبی برای اجرای این طرح­ها در مناطق دیگر فراهم نمودند. اما توجه به امر یکپارچه سازی اراضی به­ صورت یک اقدام جدی و به شیوه­ نوین را می­توان در تدوین برنامه پنج­ساله اول پس از انقلاب مشاهده نمود که حرکتی اساسی در جهت بهبود شرایط وارتقاء کیفیت زیربنایی در اراضی کشاورزی بوده است. در سال ۱۳۸۱ با ادغام دو اداره کل، توسعه شبکه ­های فرعی آبیاری و زه­کشی و اداره کل تجهیز و نوسازی اراضی در معاونت آب و خاک کشور، زمینه ­های تعریف و اجرای عملیات مزرعه­ بصورت همگام و اصولی میسر گردید.

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲-۸- تجربه­ سایر کشورها در زمینه یکپارچه سازی اراضی
اهداف و روش­های یکپارچه­سازی زمین بسته به کشور مورد نظر متفاوت بوده و تحت تأثیر فرهنگ، سنت و قانون هر کشور بکار می­رود.
پیشینه­ی تاریخی توسعه کشورهای پیشرفته حاکی از آن است که بخش کشاورزی در مراحل اولیه فرایند توسعه اقتصادی، نقش مهمی را جهت نیل به اهداف توسعه ایفا کرده است. کشورهای پیشرفته­ی جهان با وجود اختلاف در نظام­های حکومتی، ارزش­ها، ایدئولوژی­ها، اعتقادات و نظام اقتصادی، مخالف شیوه ­های بهره ­برداری می­باشند و برای حل این معضل توسعه و مدیریت روستایی، فرایند اصلاحات اراضی و سرانجام و تجهیز اراضی را یک ضرورت دانسته و بدان پرداخته­اند.
برنامه ­های تجهیز و نوسازی اراضی زراعی در اروپای غربی با روش­های مختلف و به صورت یک حرکت فراگیر از سده شانزدهم آغاز گردیده و از جنگ جهانی دوم به بعد با شدت بیشتری ادامه یافته است. از سال ۱۹۸۰ در اغلب کشورها فرایند تجهیز و نوسازی اراضی تقریباً شروع شده است و هنوز هم ادامه دارد (کاسترو و همکاران۲۰۰۷)^[۱].
درحال حاضر پروژه تجهیز ونوسازی اراضی عمدتاً در آلمان، هلند، فرانسه، بلژیک، لوکزامبورگ، اتریش و سوئیس و همچنین فنلاند، نروژ و سوئد اجرا شده است (ویتیکانن،۲۰۰۴).^[۲]
کشورهای اروپای شرقی بعد از پنجاه سال تولید در مزارع اشتراکی، پیشرفت محسوسی در خصوصی­سازی مالکیت ابزار تولید داشته اند. بدین ترتیب علی­رغم موفقیت اصلاحات ارضی در این کشورها، پدیده پراکندگی و کوچکی اراضی که عامل ناخواسته از بطن اصلاحات ارضی بود به مانع اصلی توسعه پایدار بخش کشاورزی این کشورها تبدیل شده عموماً بیشتر اندیشه­ های جدید پیرامون یکپارچه سازی و ساماندهی اراضی به وسیله­ نهادهای خارجی و دولتی و در مقیاس وسیع اجرا شده اما نتوانسته است به نتایج پایداری دست یابد. بطوریکه گروه ­های محلی خودجوش برای مقابله با ابعاد گوناگون پراکندگی اراضی کشاورزی تشکیل شده ­اند. این کشورها براساس تجارب کشورهای توسعه ­یافته غربی و سازمان­های بین ­المللی به بازسازی کشاورزی خود پرداختند.
فوکودا و همکاران (۲۰۰۳)^[۳]، در تحقیقی با عنوان سیاست­های بخش کشاورزی در ژاپن اظهار داشتند که کمک به زارعین در طرح تجهیز و نوسازی اراضی توانسته موجبات کاهش هزینه تولید برنج و افزایش درآمد زارعین را به­همراه داشته باشد به­طوریکه درآمد زارعینی که در این طرح­ها مشغول به­کار هستند ۱۰درصد بیشتر از درآمد زارعینی است که در مزارع سنتی مشغول به کار هستند.
فرایند تجهیز و نوسازی اراضی زراعی در کشورهایی چون آمریکا، کانادا و ژاپن همگام با رشد و توسعه نظام سرمایه­داری در راستای صنعتی­شدن، ضروری تشخیص داده شد. در آمریکا تا سال ۱۹۴۰ ساختار فضایی زراعی بصورت بارز و گسترده بود و مکانیزه شدن این بخش به استمرار و گسترش بهره ­برداری­ها کمک فراوانی کرد. در کانادا نیز فرایند تجهیز و نوسازی اراضی در بیش از ۱۲۱ هزار هکتار از اراضی کشاورزی صورت گرفت (ابراهیمی،۱۳۸۸).
در ژاپن نیز ساماندهی مجدد فضایی زراعی و تغییر ساختار کشاورزی، که از سده هفدهم آغاز شده بود در سه مرحله­ تاریخی، با توجه به نیازهای جامعه و ساختار حکومت و سیاست­ها، جنبه اجرایی و تکاملی به خود گرفت (آتسوشی،۲۰۰۵)^[۴].
فرایند تجهیز و نوسازی در کشورهای کمتر توسعه ­یافته و یا در حال توسعه به لحاظ وضعیف جغرافیایی، میزان رشد اقتصادی و توسعه صنعتی، سابقه کمتری دارد، ولی به­ دلیل بالا بودن میزان جمعیت روستایی، محرومیت و فقر شدید، بیکاری و تورم، ضرورتی انکار ناپذیر است. در این کشورها فرایند تجهیز و نوسازی هنوز مراحل اولیه تکوین خود را می­گذارنند و در اغلب این کشورها هنوز ساختار فضایی اراضی زراعی سنتی شکل غالب دارد.
در تایلند، تغییر ساختار فضایی اراضی زراعی در قالب تعاونی صورت پذیرفته است و بدین ترتیب مشکلات ناشی از پراکنش اراضی زراعی و تعدد صاحبان اراضی از طریق فرایند تجهیز و نوسازی تا حدودی برطرف شده است (فوکودا،۲۰۰۵)^[۵].
فائو (۲۰۰۲)، رهیافت­های متنوعی برای ساماندهی و تجهیز و نوسازی اراضی در کشورهای مختلف به کار گرفته می­شوند ولی اصول مشترکی که ضرورت دارد در همه رهیافت­ها رعایت شود مبتنی بر موارد زیر است:
تجهیز و نوسازی اراضی اراضی کشاورزی باید مشارکتی، آزادانه و برخاسته از بطن جامعه باشد.
تجهیز و نوسازی اراضی باید به­جای جهت­گیری برای تولید محصولات تجاری، متمرکز تأمین معیشت روستایی باشد.
نتایج نهایی تجهیز و نوسازی باید به توسعه سیاسی و اقتصادی پایدار کل جامعه و نوسازی آن منجر شود.
فائو (۲۰۰۲)^[۶]، برای تضمین موفقیت این رهیافت­ها موارد زیر را توصیه می­ کند:

پژوهش­ها باید بیشتر در مناطقی انجام شود که هنوز پیامدها و عواقب پراکندگی اراضی در آنجا ارزیابی نشده است و تحلیل­های جامع هزینه منفعت نیز باید در این فرایند درنظر گرفته شود.
همکاری موجود بین کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه و آژانس­های توسعه ملی و بین ­المللی، انجمن­های حرفه­ای، سازمان­های غیر دولتی، بخش خصوصی و دانشگاه­ها باید تقویت شود.
راهکارهای ساماندهی و تجهیز و نوسازی اراضی تدوین شود.
تجهیز و نوسازی اراضی باید بخشی ضروری از برنامه ­های توسعه باشد.
سازمان­های کمک کننده باید نظریات خود در مورد تجهیز و نوسازی اراضی را در قالب پروژه­ های فنی و مالی برای کشورهای در حال توسعه ارائه دهند.
در جهان امروزی که دموکراسی به­نحو چشمگیری روبه گسترش است، عملیات یکپارچه سازی اراضی نسبت به گذشته مشکل­تر است. در تجهیز و نوسازی اراضی حالت بینابین در ابتدا با تأئید دولت و رضایت بعضی کشاورزان شروع می­ شود و مخالفان ملزم به پذیرش روند اجرایی می­باشند. از طرفی می­توان این امر را نوعی دموکراسی همراه با مشارکت نامید زیرا که مطابق با رضایت اکثریت جامعه است یعنی دوسوم کشاورزان و دوسوم از اراضی روستا. به همین صورت معیار پذیرش طرح در کشورهای هلند، تایوان، پرتقال، یونان و هندوستان رضایت بیش از نیمی از کشاورزان در نظر گرفته شد.
ولی در ژاپن اگرچه مطابق قانون اصلاحات ارضی سال ۱۹۴۹ توافق ۵۰% کشاورزان برای انجام طرح کافی بود ولی در سال ۱۹۹۲ سیاست جدید توافق اکثریت دوسوم را لازم دانست و در بیشتر موارد رضایت ۱۰۰% کشاورزان قبل از شروع کار جلب می­شد.
در ایران هم­اکنون می­بایست نظر ۱۰۰% کشاورزان را جلب نمود که کار بسیار دشواری به نظر می­رسد، به­خصوص هنگامی که پس از جلب رضایت، یکی از مالکان فوت نموده و زمین بین وراث تقسیم گردد. متأسفانه قانون و آیین نامه­ی اجرایی جلوگیری از خرد شدن اراضی کشاورزان و ایجاد قطعات مناسب فنی و اقتصادی مصوب ۱۳۸۵ به اجرا در نیامده است.
۲-۹- مروری بر تحقیقات صورت گرفته در ایران
در سال ۱۳۸۳، اولین کارگاه آموزشی مبانی طراحی تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری در دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان برگزار شد که در این کارگاه محققانی چون کریمی، کیاء، غلامی، مریدنژاد، سبحانی­پور، توسلی، شکری، عادلی­نوری، شعبانی، پاره­کار و روزخوش با ارائه مقالات آموزشی به بررسی نقاط قوت و ضعف این طرح پرداختند که همگی بر این موضوع اتفاق نظر داشتند که این عملیات موجب کاهش هزینه تولید و افزایش درآمد برای شالیکاران گردیده است.
در پژوهشی که توسط آشکارآهنگرکلایی و همکاران (۱۳۸۵)، در شالیزارهای روستای گلیرد شهرستان جویبار صورت گرفت، نظر کشاورزان مشمول طرح از چهار مؤلفه­ی فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و فنی و اجرایی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بدست آمده از طریق مدل AHP بیانگوی این بود که مهم­ترین اولویت­های بازدارنده در مسیر توسعه طرح تجهیز و نوسازی ، مسائل فرهنگی و اجتماعی است که محصول سواد پایین و به تبع آن، عدم برخورداری از دانش فنی لازم و برخی باورها و اعتقادات سنتی می­باشد، لذا آموزش جهت اصلاح و بهبود این ساختار فرسوده در کنار ترغیب کارشناسان جوان بخش کشاورزی برای فعالیت در این عرصه، ضمن ایجاد بسترهای مناسب برای آنان می ­تواند تا حدود زیادی مسیر توسعه کشاورزی مکانیزه را تسهیل کند. همچنین آموزش کشاورزان در جهت پذیرش فن­آوری بهنگام بخش کشاورزی، تصویب و تدوین قانونی منسجم و دربرگیرنده اهداف طرح تجهیز ونوسازی، سرمایه ­گذاری در امور زیربنایی بخش کشاورزی و تجهیز سیستم­های اجرایی (ماشین­آلات و تجهیز فنی) می ­تواند گسترش اجرای طرح تجهیز ونوسازی را تسریع کند.
در پژوهشی که توسط امیرنژاد و رفیعی (۱۳۸۸)، در پنج روستای منتخب استان مازندران بعمل آمده، عواملی مانند میزان تحصیلات شالیکاران، تعداد افراد خانواده شالیکاران، کیفیت اراضی شالیزاری، فاصله­ی بین قطعات اراضی شالیزاری، برنامه ­های آموزشی و حمایت­های اعتباری سازمان­های مربوطه، مهمترین عوامل مؤثر بر پذیرش فرایند تجهیز و نوسازی می­بودند، به­طوریکه عواملی همچو میزان تحصیلات، فاصله­ی بین قطعات، برنامه ­های آموزشی و ترویجی و حمایت­های اعتباری تأثیر مثبتی بر پذیرش فرایند تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری دارند و با افزایش هریک از این متغیرها، احتمال پذیرش فرایند یکپارچه سازی نیز افزایش می­یابد. همچنین افزایش بعد خانوار به­ دلیل افزایش ریسک­گریزی شالیکاران جهت تأمین معیشت خانوار، مانع از پذیرش سیاست­های نوین نظیر تجهیز و نوسازی اراضی خواهد شد.
فتوحی (۱۳۸۴)، درتحقیقی تحت عنوان بررسی اقتصادی طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری گیلان نشان داد که این طرح توانسته است باعث کاهش هزینه تولید بین ۸/۶۳ الی۵۵ درصد گردد و میزان تولید را تا ۰۳/۸ درصد افزایش داده است.
سبحانی­پور (۱۳۷۶)، مبانی، اهداف و مزیت­های طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری را مورد بحث و بررسی قرار داده است وی بیان کرد­ که این طرح می ­تواند در زمینه کاهش هزینه­ تولید، افزایش راندمان آب آبیاری، توسعه مکانیزاسیون مزارع و افزایش درآمد کشاورزان شالیکار موثر واقع شود.
در تحقیقی که توسط ابراهیمی و همکاران (۲۰۰۸)، در استان گیلان انجام شد مهم­ترین هدف از طرح تجهیز را کاهش هزینه و افزایش درآمد شالیکاران دانست و نتایج نشان می­دهد که روابط مثبت و معنی­داری بین رضایت کشاورزان با آموزش، درآمد، از بین بردن مشکلات آّبیاری و دسترسی به جاده­های مزارع وجود دارد.
در تحقیقی که توسط ابراهیمی و همکاران (۱۳۸۸)، با بهره­ گیری از روش SWOT بصورت میدانی و از طریق دو سری پرسشنامه از ۳۴ نفر کارشناسان صفی و ستادی مجری و ناظر در طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری استان گیلان به­عمل آمده، نشان می­دهد که به لحاظ فرصت­های مناسب ناشی از اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری، مولفه­های ویژگی استفاده از ماشین­آلات مناسب برای انجام کارهای زراعی، ایجاد فرصت مناسب برای مدیریت مطلوب مزرعه و حرکت به سوی کشاورزی مکانیزه و کاهش افت محصول همگی در بعد اقتصادی از دیدگاه کارشناسان از اهمیت برخوردار است. به لحاظ ایجاد تهدیدهای ناشی از اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری نیز ویژگی تقسیم مجدد زمین و ایجاد مرزهای اضافی به­ دلیل تقسیم زمین بین وارثین پس از اجرای طرح، ویژگی­هایی چون ایجاد تهدید ناشی از عدم تحویل به­موقع زمین کشاورزان در سال اول، در بعد اجتماعی و تهدید ناشی از ایجاد تغییر کاربری به­ دلیل ایجاد دسترسی­های مناسب در بعد زیست محیطی به­ترتیب از اولویت برخوردار است که مهم­ترین تهدیدات ایجاد شده در ابعاد اجتماعی و زیست محیطی قرار دارند.
سوری­گرجی (۱۳۸۷)، در تحقیقی واقع در اراضی میانکاله مازندران به این نتیجه رسید که اندازه کرت­ها هرچه بزرگتر باشد مفیدتر بوده اما محدودیت­هایی به شرح زیر نیز وجود دارد:
۱- شیب زمین، که هرچه زیادتر باشد باعث اختلاف ارتفاع بین نقاط مختلف کرت گردیده و خاک­برداری و خاک­ریزی افزایش می­یابد.
۲- آبیاری و زه­کشی، بطوریکه اندازه زمین باید به اندازه­ای باشد که بتوان حداکثر در یک روز آن کرت را آبیاری و در دو روز هم زه­کشی نمود.
۳- ماشین­آلات، که طول و عرض کرت به ماشین بستگی دارد و طبق اطلاعات منطقه و امکاناتی که از نظیر ماشین­آلات وجود دارد می­توان یکی از منحنی­های مناسب را برای انتخاب اندازه کرت در نظر گرفت.
۴- محدودیت­های اجتماعی، که ناشی از محدودیت کمبود زمین اختصاصی (خزده مالکی) برای هر کشاورز می­باشد.
در تحقیقی که توسط یزدانی و همکاران (۱۳۸۳)، با هدف ارزیابی چگونگی تسطیح و تغییر شکل و اندازه کرت­های شالیزاری در طرح­های تجهیز و نوسازی با تهیه داده ­های لازم برای اصلاح روش­ها به­منظور حفظ تداوم آنها بوسیله اندازه ­گیری­های میدانی و استفاده از پرسشنامه در سطح شالیزارهای تجهیز شده در استان گیلان انجام گرفته، نتایج حاکی از آن است که بدلیل کوچکی سطح این طرح­ها و همچنین عدم وجود یکپارچگی و تمرکز در انتخاب مکان اجرای آن بلوک­ها و کرت­ها بالاجبار مقدار زیادی از آنها ناقص اجرا می­شوند.
در خصوص عملکرد، نتیجه ­گیری گردید که مقدار عملکرد در مزراع تجهیز شده از مزارع سنتی کمتر است اما درعین­حال در مزارع سنتی که عملکرد آنها قبل از اجرای طرح پایین بود تجهیز و نوسازی باعث افزایش عملکرد شده است.
جدول (۲-۹)، ارزیابی نهایی کشاورزان از طرح­های تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری

۴۵٫۳۶

۷۱٫۲۸

۱۷۴٫۹۶

۴۴٫۰۶

۲۰ فوت

۲۵٫۹۲

۳۵٫۶۴

۵۸٫۳۲

۱۴۲٫۵۶

۳۵۴٫۷۸

۴۰ فوت

۶٫۴۸

۸٫۹۱

۱۴٫۵۸

۳۵٫۶۴

۸۹٫۱

خانه های تیره رنگ جدول مربوط به کانتینرهای ۲۰ فوتی است.
۶-۴ نتیجه گیری
بر اساس پنج سناریویی که در این تحقیق بررسی شده اند و اینکه کدام سناریو در سال۱۴۰۴ اتفاق بیافتد، نتایج ذیل قابل استنتاج می باشد:
ظرفیت و میزان عرضه خدمات کانتینری دربندر شهید رجایی در صورت بروز سناریوهای بدبینانه، میانه – بدبینانه و میانه متناسب با حجم تقاضای بالقوه ترافیک کانتینری آن بندر در سال۱۴۰۴ می باشد ودرسناریوهای خوشبینانه-میانه وخوشبینانه کمتر( کمبود عرضه) خواهد بود.
تعدادگنتری کرین های بندر شهید رجایی در صورت بروز سناریوهای میانه – بدبینانه، میانه،خوشبینانه-میانه وخوشبینانه پاسخگوی تقاضاهای بالقوه ترافیک کانتینری آن بندر در سال ۱۴۰۴ نمی باشد.
تعداد ترانستینرهای بندر شهید رجایی در صورت بروز سناریوهای میانه – بدبینانه، میانه،خوشبینانه-میانه وخوشبینانه پاسخگوی تقاضاهای بالقوه ترافیک کانتینری آن بندر در سال ۱۴۰۴ نمی باشد.
تعداد کشنده های بندر شهید رجایی در صورت بروز رسناریوهای بدبینانه، میانه – بدبینانه، میانه،خوشبینانه-میانه وخوشبینانه پاسخگوی تقاضاهای بالقوه ترافیک کانتینری آن بندر در سال ۱۴۰۴ نمی باشد.
ظرفیت و میزان اراضی پشتیبانی بندر شهید رجایی در صورت بروز سناریوی خوشبینانه پاسخگوی تقاضاهای بالقوه ترافیک کانتینری آن بندر در سال ۱۴۰۴ نمی باشد.
تعداد اسکله های کانتینری بندر شهید رجایی در صورت بروز سناریوهای خوشبینانه-میانه وخوشبینانه پاسخگوی تقاضاهای بالقوه ترافیک کانتینری آن بندر در سال ۱۴۰۴ نمی باشد.
۶- ۵ محدودیت­ها
متاسفانه ارتباط ضعیف صنعت با دانشگاه در کشور ما، یکی از مشکلات و محدودیت هایی است که در اکثر پروژه های تحقیقاتی وجود دارد که با توجه به گستردگی ارگان های دریایی در ایران این امر بیشتر مشهود است.
علیرغم تلاشهای انجام شده در جمع آوری اطلاعات آماری مرتبط با موضوع پایان نامه، متاسفانه مشکلات زیادی گاها” در روند جمع آوری اطلاعات به وجود می آمد که مهم ترین آن ها عبارتند از:
در دسترس نبودن برخی از اطلاعات مربوط به تجهیزات تخلیه و بارگیری و جرثقیل ها و وضعیت کارکردی آنها در شرایط کنونی و به ویژه به روز نبودن آمار و اطلاعات اقتصادی و حمل و نقلی کشور بر روی برخی از سایت های ارگان های متولی در کشور که باعث می شد آنالیز داده ها با بهره گرفتن از برخی اطلاعات قدیمی صورت بذیرد.
مغایرت در آمار ارائه شده توسط ارگان های مختلف متولی امور حمل و نقل یکی از عوامل گمراه کننده در تحقیق می باشد.
۶-۶ پیشنهادات
با توجه به ناشناخته بودن روش سناریو در حوزه حمل و نقل و به خصوص حمل و نقل کانتینری، ممکن است پژوهشگران از برخی روش های تحقیق دیگر نظیر شبیه سازی، پیش بینی و … در تعیین تقاضای کانتینری در افق مورد نظر به کار گیرند، اما در هر حال پیشنهاد می گردد با توجه به مفهوم سناریو طیف گسترده تری از سناریو آینده های ممکن از ترافیک کانتینری در بندر شهید رجایی توسط پژوهشگران مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و آنگاه واحد طرح و توسعه بندر از مقایسه وضعیت های گذشته، حال و آینده، سناریویی متناسب با بندر را تعیین و آن را در برنامه ریزی های آتی بندر به طور مستمر به مدیران، برنامه ریزان و طراحان بندری یادآوری نمایند، زیرا همانگونه که از مفهوم سناریو برداشت می گردد الزاما” آینده ترافیک کانتینری بندر یکی از حالت های مطرح شده از ابتدای تحقیق تا افق مورد نظر نخواهد بود و ممکن است به طور تصادفی و مرتب از سالی به سال دیگر و از یک حالت سناریو به حالتی دیگر از سناریو بر حسب شرایط کشور و جهان در حال حرکت و جابجایی باشد .
بنابراین پس از بسط سناریو و بررسی مشکلات و یا ضعف های موجود به نظر می رسد که مسائل چندی می بایست مورد مطالعه دقیق پژوهشگران در آینده قرار گیرد که این پیشنهادات را به صورت ذیل مطرح می گردد:

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

سناریوسازی در سایر بنادر کانتینری کشور .
مطالعه روش های افزایش ظرفیت در شیوه های مختلف حمل و نقل بر اساس مدل سناریو.
تهیه مدلهای دینامیکی و اقتصاد سنجی حمل و نقل دریایی کشور و تعیین اثرات هر متغیر برونزا و درونزا بر وضعیتهای آینده آن بر اساس مدل سناریو.
تعیین اثرات سرمایه گذاری های زیرساختی هر بخش بر کل وضعیت حمل و نقل و روند رشد و توسعه اقتصادی کشور.
منابع و مراجع
مراجع فارسی
استراتژی توسعه شرکت دریابان جنوب،۱۳۸۷،چشم انداز اقتصاد ایران،گزارش سوم،صص۷-۵٫
اسمیت، آدام،(مترجم)ابراهیم‌زاده، سیروس،۱۳۵۷، ثروت و ملل، تهران، پیام، صص۲-۱٫
اشکریز،محمدرضا،۱۳۸۸،دانش مدیریت ترمینال کانتینر،مرکز تحقیقات،اسرار دانش، صص۱۳-۱۲٫

شاخص‌های برازش
X2/df
RMSEA
NFI
CFI
IFI
RFI
PRATIO
PNFI
PCFI

میزان قابل قبول
۲>
۰۵/۰>
۹/۰<
۹/۰<
۹/۰<
۹/۰<
۵۰/۰<
۵۰/۰<
۵۰/۰<

مقادیر محاسبه شده
۶۷/۲
۱۱/۰
۹۹/۰
۹۹/۰
۰۰/۱
۹۷/۰
۳۳/۰
۳۳/۰
۳۳/۰

شاخص‌های برازش مطلق شاخص‌هایی ‌هستند که بر مبنای تفاوت واریانس‌ها و کواریانس‌های مشاهده شده‌ از یک طرف و واریانس‌ها و کواریانس‌های پیش‌بینی شده بر مبنای پارامترهای مدل تدوین شده‌ از طرف دیگر قرار دارند. وجود درجه آزادی بالا (نزدیک به مدل استقلال) و کای اسکوئر پایین (نزدیک به مدل اشباع شده) نشان از قابل قبول بودن مدل و مطلوبیت آن می­باشد. نسبت کای اسکوئر به درجه آزادی که کای اسکوئر نسبی خوانده می‌شود به جهت قضاوت درباره مدل تدوین شده و حمایت داده‌ها شاخص مناسبی می‌باشد که مقدار پایین‌تر از ۲ مناسب می­باشد. در (جدول ۴-۷) مقدار ۶۷/۲ گزارش شده ‌است و نشان از وضعیت نامطلوب برای مدل است.

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

شاخص‌های تطبیقی (NFI، RFI، CFI، IFI)
-مقدار NFI یا شاخص برازش هنجار شده بنتلر-بونت بدست آمده مقدار ۹۹/۰ می‌باشد که با توجه به مقدار استاندارد ۹/۰ که حد مطلوب این شاخص می‌باشد، مدل با توجه به ‌این شاخص از برازش مطلوبی برخوردار است.
- مقدار RFI یا شاخص برازش نسبی بدست آمده مقدار ۹۷/۰ می‌باشد که ‌این شاخص به برازش مطلوب مدل اشاره دارد.
- مقدار IFI یا شاخص برازش افزایشی بدست آمده مقدار ۹۹/۰ می­باشد که ‌این شاخص به برازش مطلوب مدل اشاره دارد.
- مقدار CFI یا شاخص برازش تطبیقی بدست آمده مقدار ۹۹/۰ می‌باشد که ‌این شاخص به برازش مطلوب مدل اشاره دارد.
-مقدار RMSEA یا ریشه دوم میانگین مربعات خطای برآورد بدست آمده مقدار ۱۱/۰ می‌باشد که با توجه به مقدار استاندارد کمتر از ۰۵/۰، نامطلوب می­باشد.
شاخص‌های مقتصد (PNFI، PCFI، PRATIO)
-مقدار PNFI یا شاخص هنجار شده مقتصد برابر ۳۳/۰ و پایین‌تر از ۵/۰ و نشان از وضعیت نامطلوب مدل دارد.
- مقدار PCFI یا شاخص برازش تطبیقی مقتصد برابر ۳۳/۰ و پایینتر از ۵/۰ و نشان از وضعیت نامطلوب مدل دارد.
- مقدار PRATIO یا نسبت مقتصد بودن برابر ۳۳/۰ و پایین­تر از ۵/۰ و نشان از وضعیت نامطلوب مدل دارد.
لذا در کل با توجه به‌همه شاخص‌ها می­توان گفت مدل از برازش نامناسبی برخوردار است. با توجه به شاخص‌های اصلاحی آموس (در پیوست­ها آمده‌است) به‌اصلاح مدل پرداخته شد. در نتیجه ‌اصلاح اکثر شاخص‌ها بهبود یافتند.
(جدول۴-۸) شاخص‌های برازش مدل اصلاحی