بالاترین میزان فقر در استان­های بوشهر و اردبیل در سال ۱۳۹۰ به ترتیب مربوط به بعد درآمد، آموزش و مسکن است.
بالاترین میزان فقر در استان قم در سال ۱۳۸۸ به ترتیب مربوط به بعد درآمد، آموزش و مسکن است و در سال ۱۳۹۰ بالاترین میزان فقر در این استان و استان خوزستان مربوط به بعد درآمدی است و پس‌ازآن، فقر آموزش و فقر مسکن به یک‌میزان و در یک رتبه قرار دارند.
بنابراین مشاهده می­ شود که فقر درآمدی در ایران در همه استان­ها، عامل اول در فقر چندبعدی محسوب می­ شود؛ عامل دوم در برخی استان­ها، فقر آموزشی و در برخی استان­ها، فقر مسکن است. بر این اساس، برای تمامی استان­ها، باید برنامه فقرزدایی درآمدی در صدر برنامه‌ریزی‌ها قرار گیرد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۵-۲-۲٫ نتایج فقر روستایی
فقیرترین منطقه روستایی ایران در سال­های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۰ ازلحاظ فقر چندبعدی استان سیستان و بلوچستان است بنابراین توجه بیش‌ازپیش مسئولان برای کاهش فقر در این استان، به‌ خصوص در بعد مسکن را می­طلبد.
با مقایسه نرخ فقر چندبعدی و نرخ فقر درآمدی که رویکرد رایج جهت اندازه‌گیری فقر در ایران است، می­توان ملاحظه کرد که رتبه‌بندی مناطق روستایی ایران بر اساس فقر درآمدی و فقر چندبعدی با یکدیگر تفاوت دارند و بنابراین به نظر می­رسد که سیاست­های کاهش فقر چندبعدی باید متفاوت از سیاست­های کاهش فقر درآمدی باشد. بر اساس یافته­های این پژوهش، در بین سه بعد مذکور (درآمد، آموزش، مسکن)، بالاترین میزان فقر در تمامی مناطق روستایی استان­های ایران به‌جز سیستان و بلوچستان، مربوط به فقر درآمدی است و بیانگر درصد بالای افراد زیرخط فقر درآمدی است که وضعیت نامطلوب اقتصادی کشورمان را یادآور می­ شود.
بالاترین میزان فقر در استان­های خوزستان، تهران، کرمان در سال­های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۰ به ترتیب مربوط به بعد درآمد، مسکن و آموزش است.
بالاترین میزان فقر در استان­های هرمزگان، کردستان، گلستان، آذربایجان شرقی، بوشهر، همدان و گیلان در سال ۱۳۸۸ به ترتیب مربوط به بعد درآمد، مسکن و آموزش است.
بالاترین میزان فقر در استان­های زنجان، لرستان، ایلام، خراسان شمالی، قزوین، کرمانشاه، آذربایجان غربی، چهارمحال بختیاری، فارس، اردبیل، قم، کهکیلویه و بویراحمد، اصفهان، خراسان رضوی، مرکزی، خراسان جنوبی، یزد، سمنان و مازندران در سال­های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۰ به ترتیب مربوط به بعد درآمد، آموزش و مسکن است.
بالاترین میزان فقر در استان­های هرمزگان، کردستان، گلستان، آذربایجان شرقی، گیلان، بوشهر و همدان در سال ۱۳۹۰ به ترتیب مربوط به بعد درآمد، آموزش و مسکن است.
بالاترین میزان فقر در استان سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۸۸ به ترتیب مربوط به بعد مسکن، آموزش و درآمد است و در سال ۱۳۹۰ بالاترین میزان فقر به ترتیب مربوط به بعد مسکن، درآمد و آموزش است.
بنابراین مشاهده می­ شود که فقر درآمدی در ایران در همه استان­ها به‌جز سیستان و بلوچستان، عامل اول در فقر چندبعدی محسوب می­ شود؛ عامل دوم در برخی استان­ها، فقر آموزشی و در برخی استان­ها، فقر مسکن است. بر این اساس، برای تمامی استان­ها به‌جز سیستان و بلوچستان، باید برنامه فقرزدایی درآمدی در صدر برنامه‌ریزی‌ها قرار گیرد؛ و مسئولین در استان سیستان و بلوچستان ابتدا به فقرزدایی در بخش مسکن بپردازند.
۵-۳٫ پیشنهادات اجرایی
۵-۳-۱٫ پیشنهادات اجرایی برای مناطق شهری
با توجه به این پژوهش، پیشنهادات اجرایی زیر، برای کاهش فقر­چند بعدی مناطق شهری ایران، مطرح می­گردد:
- تأمین حداقل معیشت گروه ­های کم‌درآمد و آسیب‌پذیر جامعه برای تمامی استان­ها
-اتخاذ سیاست­های مناسب در وهله اول برای بهبود وضعیت اقتصادی مردم و کاهش جمعیت زیرخط فقر درآمدی، به عبارتی اتخاذ سیاست­های مناسب برای کاهش فقر درآمدی که متأسفانه بالاترین میزان فقر در استان­های ایران را به خود اختصاص می­دهد.
- ایجاد فرصت­های برابر برای کسب آموزش و مهارت برای تمامی انسان­ها جهت کاهش فقر آموزشی در تمامی استان­ها به‌ خصوص استان­های زنجان، لرستان، ایلام، خراسان شمالی، کرمانشاه، آذربایجان غربی، گلستان، آذربایجان شرقی، چهارمحال بختیاری، همدان، فارس، کهکیلویه و بویراحمد، اصفهان، خراسان رضوی، مرکزی، خراسان جنوبی، یزد، سمنان و مازندران که در مقایسه با سایر استان­ها، از فقر آموزشی بالاتری، رنج می­برند.
- تکمیل پروژه­ های مربوط به احداث واحدهای مسکونی زیر نظر دولت و همچنین اختصاص بودجه مناسب برای بهبود وضع مسکن و کاهش فقر مسکن به‌ خصوص در استان­های سیستان و بلوچستان، هرمزگان، کردستان، تهران، کرمان، قزوین و گیلان که در مقایسه با سایر استان­ها، از فقر مسکن بالاتری، رنج می­برند.
- توجه ویژه به کاهش فقر درآمدی استان تهران که دارای بالاترین میزان فقر درآمدی در سال ۹۰، در بین استان­ها است.
- توجه ویژه به کاهش فقر مسکن استان سیستان و بلوچستان که دارای بالاترین میزان فقر مسکن در سال­های ۸۸ و ۹۰، در بین استان­ها است.
- توجه ویژه به کاه
ش فقر آموزشی استان ایلام که دارای بالاترین میزان فقر آموزشی در سال ۹۰، در بین استان­ها است.
- توجه ویژه به کاهش فقر چندبعدی استان سیستان و بلوچستان که دارای بالاترین میزان فقر چندبعدی در سال ۹۰، در بین استان­ها است.
- شناسایی نوع فقر هرکدام از مناطق شهری ایران و اجرای برنامه ­های صحیح متناسب با نوع فقر، جهت کاهش آن
- اجرای طرح اندازه‌گیری فقر چندبعدی، به‌منظور اتخاذ سیاست­های مناسب توسط دولت به‌منظور افزایش رفاه اجتماعی
۵-۳-۲٫ پیشنهادات اجرایی برای مناطق روستایی
با توجه به این پژوهش، پیشنهادات اجرایی زیر، برای کاهش فقر­چند بعدی مناطق روستایی ایران، مطرح می­گردد:
- تأمین حداقل معیشت گروه ­های کم‌درآمد و آسیب‌پذیر جامعه برای تمامی استان­ها
-اتخاذ سیاست­های مناسب در وهله اول برای بهبود وضعیت اقتصادی مردم و کاهش جمعیت زیرخط فقر درآمدی، به عبارتی اتخاذ سیاست­های مناسب برای کاهش فقر درآمدی که متأسفانه بالاترین میزان فقر در استان­های ایران را به خود اختصاص می­دهد.
- ایجاد فرصت­های برابر برای کسب آموزش و مهارت برای تمامی انسان­ها جهت کاهش فقر آموزشی در تمامی استان­ها به‌ خصوص استان­های زنجان، لرستان، ایلام، خراسان شمالی، قزوین، کرمانشاه، آذربایجان غربی، چهارمحال بختیاری، فارس، اردبیل، قم، کهکیلویه و بویراحمد، اصفهان، خراسان رضوی، مرکزی، خراسان جنوبی، یزد، سمنان و مازندران که در مقایسه با سایر استان­ها، از فقر آموزشی بالاتری، رنج می­برند.
- تکمیل پروژه­ های مربوط به احداث واحدهای مسکونی زیر نظر دولت و همچنین اختصاص بودجه مناسب برای بهبود وضع مسکن و کاهش فقر مسکن به‌ خصوص در استان­های خوزستان، تهران، کرمان که در مقایسه با سایر استان­ها، از فقر مسکن بالاتری، رنج می­برند.
- توجه ویژه به کاهش فقر درآمدی استان بوشهر که دارای بالاترین میزان فقر درآمدی در سال­های ۸۸ و ۹۰، در بین استان­ها است.
- توجه ویژه به کاهش فقر مسکن استان سیستان و بلوچستان که دارای بالاترین میزان فقر مسکن در سال­های ۸۸ و ۹۰، در بین استان­ها است.
- توجه ویژه به کاهش فقر آموزشی استان سیستان و بلوچستان که دارای بالاترین میزان فقر آموزشی در سال ۹۰، در بین استان­ها است.
- توجه ویژه به کاهش فقر چندبعدی استان سیستان و بلوچستان که دارای بالاترین میزان فقر چندبعدی در سال­های ۸۸ و ۹۰، در بین استان­ها است.
- شناسایی نوع فقر هرکدام از مناطق شهری ایران و اجرای برنامه ­های صحیح متناسب با نوع فقر، جهت کاهش آن
- اجرای طرح اندازه‌گیری فقر چندبعدی، به‌منظور اتخاذ سیاست­های مناسب توسط دولت به‌منظور افزایش رفاه اجتماعی
۵-۴٫ یشنهادات تکمیلی
به دلیل عدم دسترسی به داده‌های مربوط به حمل­و­نقل، سلامت، تغذیه و … در این پژوهش فقر چندبعدی با بهره گرفتن از بعدهای درآمد، آموزش و مسکن برآورد گردید بنابراین پیشنهاد می­گردد، مطالعات آتی فقر­چند­بعدی را با ابعاد گسترده­تری برآورد­ نمایند.
ازآنجاکه اکثر مطالعات در ایران، تأثیر عوامل مختلف اقتصادی بر فقر درآمدی را بررسی کردند، بنابراین پیشنهاد می­گردد مطالعات آتی به بررسی تأثیر عوامل مختلف اقتصادی بر فقر­ چندبعدی بپردازند.
منابع و مأخذ

1. 1. احمدی‌نژاد، میترا (۱۳۸۹)، اندازه‌گیری فقر چندبعدی و نابرابری پناهندگان افغانی ساکن نقاط منتخب ایران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهرا.

1. 1. ارضروم چیلر، نسرین (۱۳۸۴)، ابعاد گوناگون فقر در ایران، مجموعه پژوهش­های اقتصادی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، (۲۷).

1. 1. براتی، محمد­علی (۱۳۹۰)، رویکرد نوین در محاسبه فقر، موسسه تحقیقاتی تدبیر اقتصاد.

1. 1. بانک جهانی، (۱۳۸۱)، گزارش توسعه جهانی ۲۰۰۱-۲۰۰۰ مبارزه با فقر (ترجمه سازمان مدیریت و برنامه­ ریزی کشور و دیگران)، انتشارات سازمان مدیریت و برنامه­ ریزی کشور، (۱).

1. 1. پیرایی، خسرو، شهسوار، محمدرضا (۱۳۸۸)، بررسی وضعیت فقر در مناطق شهری و روستایی استان فارس، پژوهشنامه اقتصادی، ۹، (۳).

1. 1. خداداد کاشی، فرهاد، باقری، فریده، حیدری، خلیل و خداداد کاشی، امید (۱۳۸۱)، اندازه ­گیری شاخص­ های فقر در ایران، گروه پژوهشی آمارهای اقتصادی.

1. 1. خداداد کاشی، فرهاد، حیدری، خلیل (۱۳۸۸)، اندازه‌گیری شاخص­ های فقر بر اساس عملکرد تغذیه­ای خانوارهای ایرانی، پژوهشنامه اقتصادی، ۹، (۳).

1. راغفر، حسین، ابراهیمی، زهرا (۱۳۸۶)، فقر در ایران طی سال‌های ۱۳۸۳-۱۳۶۸، فصلنامه رفاه اجتماعی، (۲۴).