جدول ۴-۷: نتایج آزمون فرضیۀ اول

متغیر وابسته: رضایت بیمه گذاران
تحلیل توصیفی:
با توجه به آنکه مقدار احتمال (عدد معنی داری)، بین متغیر اطمینان و رضایتمندی بیمه گذاران، کوچکتر از ۵% می باشد، پس بین اطمینان و رضایتمندی بیمه گذاران از نظر آماری رابطه معنی داری وجود دارد. اینکه نوع رابطه بین این دو متغیر مستقیم یا عکس می باشد، بستگی به مثبت یا منفی بودن ضریب همبستگی دارد که به دلیل مثبت بودن آن می توان نتیجه گرفت که با اطمینان بالای ۹۵% فرض H₁ مورد تأیید قرار گرفته و رابطۀ مستقیمی بین اطمینان و رضایتمندی بیمه گذاران شرکت بیمه ایران وجود دارد. و این یعنی اینکه احتمالاً با افزایش اطمینان در فروش الکترونیکی، میزان رضایتمندی بیمه گذاران شرکت بیمه ایران نیز افزایش می یابد. بنابراین بین اطمینان و رضایتمندی بیمه گذاران بیمه ایران رابطۀ مستقیم و مثبتی وجود دارد.

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۴-۶-۱-۱-۳ آزمون فرضیه دوم تحقیق
بین سهولت استفاده و رضایتمندی بیمه گذاران بیمه ایران رابطه وجود دارد.
:H₀ بین سهولت استفاده و رضایتمندی بیمه گذاران بیمه ایران رابطه وجود ندارد.
:H₁ بین سهولت استفاده و رضایتمندی بیمه گذاران بیمه ایران رابطه وجود دارد.
این فرضیه به صورت زیر در قالب فرضیۀ آماری تعریف می شود:
که در آن بیانگر ضریب همبستگی بین دو متغیر سهولت استفاده و رضایتمندی بیمه گذاران می باشد. چنانچه فرض صفر رد شود، فرضیه تحقیق تأیید می شود.
H₀: 0
H₁: 0
جدول ۴-۸: نتایج آزمون فرضیۀ دوم

PLC از اجزاء نیمه هادی ساخته می­ شود که دارای ضرایب اطمینان بسیار زیادی هستند. در نتیجه نگهداری سیستم­های PLC هزینه بسیار کمی دربردارد و احتمال از کار افتادن بسیار پایین است.
۲-۴-۱۰- مستند سازی
در صورت نیاز، چاپ مدار کامل PLC ظرف چند دقیقه امکان‏پذیر است و به طور کلی احتیاجی به جستجوی مدار PLC در بایگانی پرونده ها نیست. PLC در هر لحظه می‏تواند مدار واقعی را چاپ کند که برای تابلوهای رله­ای کار دشواری است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۲-۴-۱۱- امنیت
تا زمانی که قفل سیستم PLC به درستی باز نشود، امکان تغییر در برنامه آن وجود ندارد. در حالی که در سیستمهای رله­ای، امکان تغییرات غیرمستند در تابلو کنترل وجود دارد. ممولا افرادی که در شیفت­های پایانی روز کار می‏کنند این تغییرات را با دقت در پرونده ­ها ثبت نمی‏کنند. البته ابعاد امنیتی سایبری PLC ها بحث جداگانه­ ای است.

• • 1. 1. استاندارد IEC 1131-3^[16]

     

در سال ۱۹۷۹ یک گروه متخصص در IEC کار بررسی جامع PLC ها، شامل سخت افزار، برنامه‏نویسی و ارتباطات به عهده گرفتند [۸]. هدف این گروه تدوین روش­های استانداردی بود که توسط سازندگان PLC به کار گرفته شود. این کار حدود ۱۲ سال به طول انجامید و نهایتا پس از بحث های موافق و مخالفی که انجام شد این استاندارد شکل گرفت. تنها استاندارد جهانی برای برنامه‏نویسی کنترل‏کننده‏های صنعتی IEC 1131-3 است که با استاندارد کردن رابط برنامه­نویسی، طراحی و عملکرد کنترل‏کننده‏های صنعتی را هماهنگ می‏کند.
این استاندارد از بخش­های زیر تشکیل شده است:

1. 1. اطلاعات کلی^[۱۷]: این بخش ضمن تعریف بخش­های مختلف PLC و وسایل جانبی آن، عملکرد هر قسمت مانند CPU، منبع تغذیه، ورودی­ ها و خروجی­ها و … را تشریح کرده و یک ساختار کلی را به عنوان الگو ارائه نموده است.

1. 1. ملزومات سخت­افزاری و آزمایش­ها^[۱۸] : این بخش حداقل ملزومات برای ساخت، سرویس، انبار کردن، حمل و نقل، عملکرد و ایمنی PLC ها و وسایل جانبی آن­ها را بیان کرده و تست­های کاربردی مربوطه را توضیح ­می­دهد.

1. 1. زبان­های برنامه نویسی^[۱۹]: در این بخش انواع داده‏هایی که می‏توانند در برنامه‏نویسی استفاده شوند مانند Bool، Byte، Time، Date، Word، Real، Integer و …. تعریف شده ­اند. هم­چنین^[۲۰]POU ها مانند تابع (FC) و تابع بلاکی^[۲۱](FB) مشخص گردیده­اند. IEC در این بخش ۴ زبان برنامه نویسی که قبلا نیز به کار می‏رفت را انتخاب کرده و یک زبان جدید نیز بر آن افزوده و جمعا ۵ زبان برنامه­نویسی را به عنوان استاندارد برنامه نویسی PLC ها معرفی می‏کند که در ادامه هر کدام به صورت مختصر توضیح داده می‏شود [۸]:

• • Instruction List) IL): یک زبان سطح پایین و از زبان های قبلی PLC است که به صورت متنی می‏باشد که بیشتر شبیه زبان اسمبلرهای میکروپروسسور است.

• • (Function Block Diagram) FBD: یک زبان گرافیکی است که قبلا نیز مورد استفاده قرار می گرفت. در FBD برنامه نویسی توسط یک سری بلوک های پایه که در کنار هم قرار می­گیرند انجام می­ شود.

• • (Ladder Diagram) LD: روش گرافیکی است که قبلا نیز استفاده می‏شد ولی به صورت پیشرفته­تر عرضه شده است. در روش جدید LD و FBD می توانند به صورت توام در برنامه به کار روند.

• • (Structured Text) ST: زبان جدیدی است که IEC به چهار زبان قبلی افزوده است. ST یک زبان سطح بالا شبیه C و پاسکال است و کاربردی عالی به ویژه در الگوریتم‏های پیچیده ریاضی دارد.

• • (Sequential Function Control) SFC: زبان برنامه‏نویسی جدیدی است که در آن برنامه به مراحلی که ترتیب الگوریتم­های کنترلی را نشان می‏دهد تقسیم می‏گردد و شامل طبقات مختلف برنامه است. هر گاه شرایطی که در بخش انتقال مشخص شده برآورده گردید، مرحله قبلی غیر فعال و مرحله بعدی فعال می‏شود.

1. 1. راهنمای کاربران^[۲۲]: این بخش راهنمای کاربر نهایی برای انتخاب و مشخص کردن ملزومات سیستمی است که سخت­افزار، نرم­افزار و ارتباطات در آن منطبق با استاندارد IEC 1131 باشد.

1. 1. ارتباطات^[۲۳]: در این بخش جنبه­ های ارتباطی از دیدگاه کنترل­ کننده تشریح شده است.

1. 1. این بخش خالی است و برای استفاده در آینده رزرو شده است.

1. 1. برنامه نویسی کنترل فازی^[۲۴]: این بخش در سال ۲۰۰۱ به استاندارد اضافه شد و برنامه نویسی کنترل فازی را معرفی می­نماید.

1. 1. راهنمای کاربرد زبان­های برنامه­نویسی^[۲۵]: این بخش صرفا راهنمای کاربران برای استفاده از زبان­های برنامه­نویسی است که در بخش ۳ معرفی شد.

      1. 1. روش‏های ارتقاء قابلیت کنترلی PLC ها

       

همانطور که در مطالب بالا ذکر شد PLC ها مزایای زیادی دارند که موجب گستردگی آن­ها در صنایع مختلف شده است. از طرفی روش­های کنترلی روز به روز در حال پیشرفت هستند اما محدودیت­هایی از جمله کمبود حافظه، قدرت پردازشی کم و زبان برنامه نویسی پیچیده در این PLC ها قابلیت اعمال این روش­های کنترلی پیشرفته را با مشکل روبه رو می­ کند. از این رو نیاز به این ارتقاء قابلیت کنترلی روز به روز بیشتر می‏شود و پیاده‏سازی آن­ها کمک قابل توجهی به بهبود عملکرد پروسه­های صنعتی خواهد کرد. روش­های متفاوتی برای ارتقاء قابلیت کنترلی این PLC ها وجود دارد که در زیر به تعدادی از آن­ها اشاره می‏کنیم.

1. 1. ساده ترین و در عین حال پرهزینه­ترین روش ارتقاء قابلیت PLC ها، جایگزین کردن PLC های قدیمی با PLC های با حافظه بیشتر و قدرت پردازشی بالاتر است، از طرفی با توجه به ماژولار بودن PLC ها، افزودن کارت­ها یا ماژول­های جانبی جهت انجام روابط پیچیده ریاضیاتی، می ­تواند روش دیگری برای این ارتقاء قابلیت کنترلی این PLC ها باشد که در اکثر موارد نیاز به PLC هایی با قدرت پردازشی بالاتر می­باشد، بنابراین استفاده از این روش در عین سادگی منطقی نمی ­باشد زیرا هزینه های زیادی را به همراه خواهد داشت، بنابراین پیاده­سازی آن غالبا توصیه نمی­ شود.

1. 1. روش دیگر استفاده از بردها یا پردازشگرهای جانبی می­باشد. در حالاتی که پردازشگر PLC ظرفیت محاسبه و پردازش روابط و الگوریتم­های پیچیده را ندارد، می‏توان از یک برد اضافه در کنار PLC بهره جست. در واقع با تعیین پروتکل‏های ارسالی و دریافتی PLC و کد نویسی های خاص جهت ارتباط بین PLC و پردازشگر جانبی می توان بسیاری از الگوریتم­های پیچیده را برای این پردازشگر نوشته و در آن ذخیره نماییم. در واقع بدون نیاز به کامپیوتر و PLC جدید با قدرت پردازشی قوی­تر می­توان با هزینه­ای کم این ارتقاسازی را به وجود آورد که البته محدودیت­های خاصی در مورد نوع PLC استفاده شده و پروتکل­های موجود و در دسترس وجود دارد.

1. 1. روش دیگر، ارتباط دهی این PLC با کامپیوتر و نرم­افزارهای جانبی است. نرم افزار Labview یکی از نرم­افزارهای قدرتمند برای اجرای روش­های کنترلی پیشرفته می‏باشد. قبل از آن باید ارتباط بین PLC و کامپیوتر برقرار گردد. این ارتباط از طریق نرم افزار OPC Server^[26] [۹، ۱۰] برقرار می­ شود، OPC Client نرم افزار مورد نظر (در اینجا Labview) با OPC Server ارتباط برقرار می­ کند و سپس OPC Server اطلاعات مربوط به فرایند را وارد نرم افزار Labview کرده و پردازش­های لازم را روی آن‏ها انجام داده و پس از آن اطلاعات پردازش شده از طریق OPC Server به PLC منتقل می‏شود.

1. 1. یکی دیگر از روش­های ارتقاء قابلیت کنترلی PLC ها پیاده­سازی الگوریتم­های کنترلی پیشرفته روی PLC ها با ساده­سازی­های ابتکاری و مهندسی است. امروزه الگوریتم­های کنترل پیشرفته همچون کنترل مدل پیش بین، به علت مزایای زیادشان، همچون به کارگیری انواع مختلف مدل­های پیش بینی، توانایی مدیریت قیود و کار با سیستم­های چندمتغیره و همراه با تاخیر زمانی و … جایگاه ویژه­ای در صنایع و دانشگاه­ها پیدا کرده ­اند. بنابراین استفاده از تکنیک­های برنامه­نویسی سریع و دقیق برای ساده­سازی این الگوریتم­های کنترلی پیشرفته، می ­تواند کمک قابل توجهی به صنایع در راستای بهبود کیفیت محصولاتشان کند.

در فصل هشتم نحوه پیاده‏سازی یکی از این تکنیک‏های کنترلی پیشرفته شرح داده شده است.

T5: اعمال تغییرات مربوط به VLAN توسط سوئیچ مجازی بر روی بسته در صورتی که پورت مورد نظر در حالت access باشد (از جمله برچسب گزاری)
T6: اعمال تغییرات مربوط به VLAN توسط سوئیچ مجازی بر روی بسته در صورتی که پورت مورد نظر در حالت trunk باشد.
T7: اعمال فرایند switching توسط سوئیچ مجازی بر روی بسته
T8: ارسال بسته به صورت unicast به سمت مقصد. در این حالت مقصد به همان سوئیچ مجازی متصل است. به عبارت دیگر مقصد بسته یک ماشین مجازی دیگر بر روی همان سرور ESX است.
T9: ارسال بسته به صورت unicast به سمت مقصد در حالتی که مقصد در خارج از سرور ESX قرار دارد.
T10: ارسال بسته به صورت multicast و یا broadcast به سمت خارج از سرور ESX
T11: ارسال بازخور به VMkernel در مورد ارسال بسته به سمت مقصد
T12: ارسال بسته به uplink سوئیچ مجازی در وضعیت بدون NIC-team
T13: ارسال بسته به uplink سوئیچ مجازی در وضعیت NIC-team همراه با اعمال سیاست گزاری teaming
T14: فراخوانی راه انداز کارت شبکه فیزیکی سرور
T15: ارسال بازخور به VMkernel در مورد ارسال بسته به خارج از سرور
T16: بارگزاری ماژول های لازم برای اجرای سوئیچ مجازی و تست سوئیچ

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

T17: اعلام آماده بودن سوئیچ مجازی برای کار
T18: اعلام اختلال در سوئیچ مجازی
T19: فرایند رفع ایراد سوئیچ
T20: بررسی میزان دسترسی پذیری سوئیچ
T21: عدم امکان رفع ایراد در سوئیچ مورد نظر
T22: ارسال بازخورد به VMkernel در مورد مشکل سوئیچ و reset شدن سیستم
این مدل نیز مانند مدل سیستم ذخیره سازی ارائه شده در بخش قبل، در واقع یک مدل لایه ۳ از مدل کلی دیتا سنتر ارائه شده در ابتدای فصل است.
در اینجا با فراخوانی سرویس شبکه توسط سیستم عامل ماشین مجازی، پروسه شروع به اجرا شدن می کند. در واقع با دریافت این درخواست و اجرا شدن T0 دو پروسه به طور موازی شروع می شود. در روال اول، با قرار گیری سیستم در وضعیت P1 روند فراخوانی ماژول های لازم برای ارسال بسته به شبکه انجام می شود و در پروسه دوم فرایند آماده سازی و تست سوئیچ مجازی انجام می گردد.
فراخوانی اول با ارسال یک درخواست به راه انداز کارت شبکه مجازی که می تواند یکی از انواع vmxnet، vlance و یا e1000 باشد انجام می شود. در این حالت با اجرای T1 ماشین مجازی بسته را تولید کرده و آماده ارسال آن به شبکه داخلی سرور ESX می گردد. در اینجا بسته پس از ارسال به سوئیچ مجازی خواهد رسید بنابراین لازم است سوئیچ مجازی آماده دریافت و پردازش بسته باشد. بنابراین پروسه دوم باید تمام شده باشد.
روال دوم، که با قرارگیری توکن در P12 آماده اجرا است، توسط T16 اجرا می شود. این گزار در واقع مرحله بارگزاری ماژول های نرم افزار لازم برای کار سوئیچ و تست نهایی سوئیچ است. در صورتی که این فرایند موفقیت آمیز باشد، سیستم از وضعیت P13 به T17 رفته و آماده بودن سیستم اعلام می شود. در اینجا با قرارگیری در وضعیت P15 آمادگی سیستم نشان داده می شود.
از سوی دیگر اگر سیستم موفق به آماده کردن سوئیچ برای پردازش بسته های خارج شده از ماشین مجازی نشود با اجرای گزار T18 سیستم به وضعیت خطا در سوئیچ مجازی رفته و در P14 قرار می گیرد. در این حالت با تلاش سیستم برای رفع خطای سوئیچ دو حالت محتمل است: در حالت اول مشکل برطرف شده و گزار T19 وضعیت سیستم را دوباره به P13 بر می گرداند که در این حالت سیستم دوباره آمادگی سوئیچ را برای پذیرش مسئولیت بررسی خواهد کرد. در حالت دوم سیستم موفق به رفع ایراد نرم افزاری سوئیچ نشده که با اجرای گزار T21 سیستم آماده اعلام بروز خرابی در سوئیچ و برگرداندن وضعیت پشته شبکه به حالت اول می شود. این حالت ممکن است به دلیل تنظیمات نادرست در بخش شبکه و یا از کار افتادن موقتی یکی از ماژول های نرم افزاری مربوط به پشته شبکه در ماشین مجازی و یا ESX رخ دهد.
در صورتی که سیستم به وضعیت P16 دچار نشود سوئیچ آماده سرویس دادن به ماشین مجازی خواهد بود. به این معنی که در نهایت با قرار گرفتن توکن در P15 آمادگی سوئیچ اعلام می گردد. با توجه به اینکه در روال اول پس از فراخوانی راه انداز کارت شبکه سیستم مجازی، بسته آماده خروج از ماشین مجازی است، در واقع یک توکن نیز در P2 قرار دارد. پس گزار T2 آماده اجرا شدن است.
اجرای T2 به معنی دریافت بسته توسط سوئیچ مجازی و پردازش آن در لایه ۲ می باشد. این مرحله شامل اعمال سیاست های port group از یک سو و سیاست های امنیتی از سوی دیگر است.
پس از این مرحله و قبل از اینکه بسته از سوئیچ خارج شود لازم است پردازش هایی مانند SPAN بر روی آن انجام شود. در صورت تنظیم این امکان توسط مدیر، در این مرحله یک کپی از بسته به پورت مورد نظر برای مقاصد مانیتورینگ ترافیک ارسال می شود. با اجرای T3 این فرایند انجام شده و با اجرای T4 پایان اجرای آن به سیستم اعلام می شود. بنابراین با قرار گیری سیستم در وضعیت P5 سیستم آماده برچسب گزاری VLAN بر روی بسته است.
با توجه به حالات گفته شده برای پردازش پروتکل VLAN، در صورتی که این وظیفه به سوئیچ واگزار شده باشد در این مرحله بر اساس اینکه پورت دریافت کننده بسته در کدام VLAN باشد عمل برچسب گزاری انجام می شود. همچنین اگر پورت در وضعیت trunk یا VLAN پیش فرض^[۲۰۷] باشد برچسبی روی آن زده نمی شود. همچنین اگر این فرایند به کارت شبکه مجازی ماشین مجازی و یا سوئیچ فیزیکی واگزار شده باشد این مرحله بدون تعیین برچسب پشت سر گذاشته خواهد شد. سپس در گزار T7 فرایند
switching بسته بر اساس آدرس MAC و جدول forward انجام می شود.
با قرار گرفتن سیستم در وضعیت P7 سوئیچ مجازی آماده ارسال بسته به خارج است. در این موقعیت سه حالت ممکن است رخ دهد. در حالت اول و بر اساس فرایند switching انجام شده در مرحله قبل، مقصد بسته یک ماشین مجازی بر روی همان سرور ESX است. در اینجا بسته بدون خارج شدن از سرور توسط سوئیچ مجازی به پورت مجازی مقصد ارسال می شود. در این مدل با اجرا شدن T8 سیستم در وضعیت P8 قرار گرفته و تنها کار باقی مانده ارسال یک بازخورد در مورد پایان کار به VMkernel است که با اجرای T11 این کار نشان داده شده است. پس از آن سیستم به وضعیت اولیه برای پردازش درخواست های دیگر بر می گردد.
در صورتی که مقصد بسته در خارج از سرور مذکور بوده و ارسال به صورت unicast باشد حالت دوم رخ خواهد داد. این حالتی است که سوئیچ مجازی بسته را به خارج از سرور و به سمت کارت شبکه فیزیکی ارسال می نماید. با اجرای گزار T9 سیستم در وضعیت P9 قرار گرفته و آماده ارسال بسته به خارج می شود.
در نهایت در صورتی که نحوه ارسال بسته به صورت multicast و یا broadcast باشد، حالت سوم اتفاق می افتد که در آن، بسته تنها به پورت های uplink سوئیچ ارسال خواهد شد. این یکی از خاصیت های منحصر به فرد سوئیچ های مجازی در ساختار VMware است که در آن ترافیک پخشی (broadcast، multicast) تنها به سمت خارج از سوئیچ ارسال شده و به دیگر پورت های مجازی همان سوئیچ فرستاده نمی شود.
بنابراین در پایان این مرحله در صورتی که لازم باشد ترافیک به خارج از سرور ESX فرستاده شود، سیستم در وضعیت P9 قرار خواهد گرفت. پس از این مرحله VMkernel در مورد اینکه کارت های فیزیکی شبکه باید به صورت team و یا غیر از آن استفاده شوند تصمیم گیری نماید. در صورت تنظیم شدن کارت ها به صورت team، مکانیزم خاصی برای ارسال بسته بر روی هر دو کارت به صورت همزمان به کار می رود که این مکانیزم شبیه برخورد دیگر سیستم عامل ها با کارت های team شده است. همچنین اگر چنین تنظیمی بر روی کارت ها انجام نشده باشد، بر اساس نحوه اتصال uplink سوئیچ مجازی به کارت های فیزیکی، کارت مورد نظر برای ارسال بسته انتخاب می شود. در مدل متناظر، در حالت اول گزار T12 و در حالت دوم گزار T13 اجرا می شود. در هر دو حالت پس از اجرای فرایند سیستم در وضعیت P10 قرار می گیرد که به معنی آماده بودن VMkernel برای فراخوانی راه انداز کارت شبکه فیزیکی است. با فراخوانی این راه انداز و اجرای گزار T11 بسته به راه انداز تحویل داده می شود تا توسط کارت به شبکه خارجی ارسال شود. در این مرحله و پس از ارسال بسته، لازم است با اجرای T15 بازخورد مربوط به مرحله انجام شده به VMkernel داده شود و سیستم به وضعیت اولیه برای دریافت درخواست های دیگر از پشته شبکه ماشین های مجازی برگردد.
در قسمت بعد سعی خواهیم کرد مدل ارائه شده در این بخش را تحلیل نمائیم.

بررسی و تحلیل مدل
در این بخش با تحلیل خصوصیات رفتاری مدل، میزان انعطاف پذیری و پایداری آن و در نهایت خوش رفتاری سیستم را بررسی خواهیم کرد. به همین منظور خصوصیات Liveness، Safeness و Reversibility را بر روی آن بررسی می نمائیم.
به دلیل اینکه شبکه ۴٫۳۰ عضو هیچ یک از زیر مجموعه های شبکه های پتری از جمله state machine، marked graph، free choice net و simple net نمی باشد، نمی توان از قضایای بیان شده در مورد خواص آنها استفاده نمود. در ادامه با بهره گرفتن از روش های قابل اجرا بر روی شبکه های پتری کلاسیک برای مطالعه خصوصیات رفتاری لازم استفاده می کنیم.
۴٫۸٫۳٫۱٫ Reversibility
در این بخش استثنا بررسی reversibility در ابتدا آورده شده است زیرا برای بررسی خصوصیت liveness به آن نیازمندیم.
همانند قبل برای بررسی این خصوصیت به تعریف Reversibility رجوع می کنیم. با یاد آوری تعریف این مفهوم و نیز خاصیت Reachability از فصل ۲ داریم: شبکه پتری ()، Reversible خوانده می شود اگر برای هر وضعیت M، در دنباله قابل اجرا از (R())، از طریق M، reachable باشد.
با این تعریف، در شبکه های کوچک می توان با بررسی کلیه وضعیت های محتمل در شبکه، reachable بودن را از طریق آنها بررسی نمود. در صورتی که از طریق تک تک این وضعیت ها ( تا ) قابل دسترسی باشد این شبکه Reversible است. با توجه به اینکه این وضعیت ها تماما در گراف پوشای مدل منعکس می شوند می توان با بررسی یک به یک گره های گراف این حالات را بررسی نمود. گراف پوشای مدل پتری در شکل ۴٫۳۱ آمده است.
شکل ۴٫۳۱٫ گراف پوشای مدل پتری شکل ۴٫۳۰
اگر نشان دهیم که گراف ۴٫۳۱ یک گراف همبند قوی است، آنگاه مطمئن خواهیم بود که از هر گره به گره ی دیگر مسیر جهت داری وجود دارد. این بدان معنی است که از هر گره Si به S0 مسیری وجود دارد. بنابراین با بهره گرفتن از الگوریتم کزاراجو این گراف را برای یافتن حوزه های همبند قوی بررسی می کنیم.
نتیجه جستجوی اول عمق در گراف پوشا به صورت زیر خواهد بود:
DFS (G,S0)= {0,1,2,3,4,6,5,7,8,9,10,11,12,13,14,15}

مشارکت و ارتباط بابرند داخلی

نقش برند در موفقیت و شکست-وفاداری مشتریان به برند-توصیه برند به دیگران توسط مشتریان-مراجعات بیشتر به خاطر برند

۴

۱۶ تا ۲۰

بامگرت و مارکو اسچمیدت (۲۰۱۰)

تعهد به برند داخلی

احساس هم خانوادگی با همکاران-استفاده از همه توانمندی ها-احساس رضایت از کارکردن با این برند در مقایسه با برند رقبا-نزدیک بودن ارزش ها-یادگیری داوطلبانه مهارت ها

۵

۲۰تا۲۵

بورمن زپلین واُ ریلی (۲۰۰۹) ، چتمن (۱۹۸۶)

ارزش ویژه برندداخلی

احساس تأثیر بر برند-کار کردن با انگیزه درونی برند-کار داوطلبانه در جهت تاثیر مثبت بر برند-توصیه کارمند به دوستان در محافل خصوصی- در نظر گرفتن انتظارات مشتریان توسط کارمند-پشتکار در ارائه خدمات مطلوب

۶

۲۵تا ۳۰

بامگرت و مارکو اسچمیدت(۲۰۱۰)، زپلین(۲۰۰۶)

۳-۱۰)روایی پرسشنامه
روایی از واژه روا به معنای جایز و درست گرفته شده است و روایی به معنای صحیح و درست بودن است. مقصود از روایی آن است که وسیله اندازه گیری بتواند خصیصه مورد نظر را اندازه بگیرد. به بیان دیگر، وقتی اندازه گیری از اعتبار و روایی لازم برخوردار است که همه متغیرهای تأثیرگذار در مدل مورد توجه قرار گیرد. اهمیت روایی از آن جهت است که اندازه گیری های نا مناسب و ناکافی می تواند پژوهش علمی را بی ارزش و ناروا سازد. (خاکی۱۳۸۷ ،ص۲۸۸) چون در این تحقیق بهترین ابزار جمع آوری اطلاعات و اندازه گیری متغیرها پرسشنامه است، روایی پرسشنامه از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. روایی تحقیق میزان سازگاری پرسشنامه را با اهداف نشان می دهد. مسأله روایی محتوا )پرسشنامه( این است که آیا پرسسش ها جنبه مهمی از هدف تحقیق را اندازه گیری می کنند یا خیر. (جان بست،۱۳۷۲،ص ۲۳۵)
در تحقیق حاضر اقداماتی برای افزایش میزان روایی پرسشنامه انجام شد که خلاصه آن به شرح زیر است:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

پرسشنامه استفاده شده در تحقیق حاضر از مقالات و پایان نامه های مرتبط در این حوزه استخراج گردیده است و لذا پرسشنامه ای استاندارد است.پرسشنامه مذکور، مورد بررسی اساتید راهنما و مشاور وخبرگان دانشگاهی و مشاورین آماری قرار گرفت و اصلاحات نگارشی انجام و در پایان تأیید گردید. در نهایت پرسشنامه نهایی در بین کارکنان بانک ها )نمونه مورد بررسی( توزیع گردید.
۳-۱۱)پایایی پرسشنامه
پایایی یا قابلیت اعتماد ابزار سنجش که از آن به اعتبار ، دقت و اعتماد پذیری نیز تعبیر می شود عبارت است از اینکه ابزار اندازه گیری که برای سنجش متغیر طراحی شده است، اگر در شرایط مشابه ، در زمان یا مکان دیگر مورد استفاده قرار بگیرد ، نتایج مشابهی از ان حاصل شود . به عبارت دیگر ، ابزار پایا یا معتبر ابزاری است که از خاصیت تکرار پذیری و سنجش نتایج یکسان برخوردار باشد. (حافظ نیا ،۱۳۸۱)
برای محاسبه ضریب پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید. که این مقدار بر اساس داده‌های حاصل از پرسشنامه و خروجی نرم‏افزار اس‏پی‏اس‏اس برای هر کدام از متغیرهای تحقیق طبق جدول زیر به دست آمده است.

جدول ۳-۳: پارامترهای توصیفی و ضریب آلفای کرونباخ سوالات پرسشنامه به تفکیک متغیرها

مؤلفه/متغیر موردسنجش

تعداد سوالات

علامت اختصار

میانگین

واریانس

آلفای کرونباخ

تمایل به برند

۶

اغلب الگوريتمهاي خوشه‌بندي سلسله مراتبي را به نحوي مي‌توان گسترش يافتة الگوريتم خوشه‌بندي Single-Link در نظر گرفت. تفاوت روشهاي مختلف در نحوة محاسبة ماتريس تشابه يا عدم تشابه (Dissimilaritye) آنها است. فرمولي بازگشتي به نام فرمول Lance-Williams تعريف شده است که عدم‌تشابه بين خوشة k و خوشة حاصل از پيوند خوشه‌هاي i و j را بيان مي‌کند:[7]

که پارامترهاي a_i، b و c بيان کنندة نوع روش خوشه‌بندي هستند.
1-8-3 روش مبتنی بر چگالی
بسیاری از روش های افرازبندی اشیاء را بر اساس فاصله آنها نسبت به یکدیگر خوشه­بندی می­ کنند. این روشها تنها خوشه­های کروی شکل را پیدا می­ کنند. و در برابر خوشه­های با شکل­های دلخواه به مشکل بر می­خورند. در مقابل برخی روش های دیگر خوشه­بندی بر پایه چگالی توسعه یافته­اند. ایده عمومی این روشها رشد دادن خوشه ­ها بر پایه چگالی در همسایه هاست. به این معنی که برای هر نقطه داده در یک خوشه معلوم همسایگی با شعاع معلوم باید شامل حداقل تعداد مینیمم نقاط باشد. این روشها برای صاف کردن نویزها و کشف خوشه­های با اشکال دلخواه بکار می­روند. روش های مبتنی بر چگالی که می توانند خوشه­هایی نامتقارن را نیز تشکیل دهند، داده­هایی را که در فضا متراکم­تر هستند شناسایی کرده و آنها با داده ­های متراکم نزدیک آنها در فضا در یک خوشه قرار می­ دهند. اساس این تراکم را تابعی تشکیل می­دهد که تاثیری برای هر­داده بر فضای اطراف آن نقطه در نظر می­گیرد. حال اگر چند داده مختلف در نزدیکی یکدیگر باشند مجموع این تاثیر­ها بر فضا زیاد خواهد بود . بعنوان مثال فرض کنید که چند لامپ روشن در فضایی قرار داشته باشد. هر لامپ فضای اطراف خود را روشن می­ کند و این تاثیر هر چه از آن فضا دور شویم کمتر می­ شود. حال اگر چند لامپ در کنار هم روشن باشد فضایی روشن و با تراکم بالا از نور بوجود میآید­. در روشی ساده می­توان نقاطی را که در همسایگی آنها یک تعداد حداقلی نقطه دیگر وجود دارد را روشن کرد و نقاط موجود در همسایگی آنها در خوشه­های یکسان قرار دارد و همینطور جلو رفت تا به تعداد خوشه­های مورد نظر دست یافت. [12]

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

خوشه‌بندي بر اساس چگالي بر اين اصل استوارند که خوشه‌ها‌، ناحيه‌هايي از فضاي داده با چگالي زيادي هستند که توسط نواحي با چگالي کمتر از همديگر جدا شده‌اند. براي پياده‌سازي اين روشهاي خوشه‌بندي لازم است تا ابتدا اصطلاحاتي تعريف شوند:[9]

• • چگالي نقاط محلي در نقطة  P (Local Point Density) :  اگر P را نقطة هستة يک همسايگي و ε شعاع همسايگي براي نقطة P در نظر گرفته شود آنگاه همسايگي به شعاع ε براي نقطة P به صورت زير تعريف مي‌شود:

به تعداد نقاط قرار گرفته شده درون يک همسايگيِ داده شده چگالي نقاط آن همسايگي گفته مي‌شود.
شکل1-8 : يک همسايگي براي P داراي چگالي نقاط 5

• • در دسترسِ مستقيمِ چگالي (Directly Density-Reachable): دادة p را در دسترسِ مستقيمِ چگاليِ q گويند اگر p درون يک همسايگي به شعاع ε با هستة q باشد. در شکل زير بهتر مي‌توان اين مفهوم را درک کرد.

شکل 1-9 : p در دسترسِ مستقيمِ چگاليِ q قرار دارد.

• • در دسترسِ چگالي (Density-Reachable): دادة p را در دسترسِ چگاليِ q گويند اگر داده‌اي وجود داشته باشد که هم درون يک همسايگي به شعاع ε با هستة p و هم درون يک همسايگي به شعاع ε با هستة q باشد. در شکل زير بهتر مي‌توان اين مفهوم را درک کرد.

شکل 1-10 : p در دسترسِ چگاليِ q قرار دارد

• • متصلِ چگالي (Density-Connected): دادة p را متصلِ چگاليِ q گويند اگر داده‌اي مانند o وجود داشته باشد که هم در دسترسِ چگاليِ p و هم در دسترسِ چگاليِ q باشد. در شکل زير بهتر مي‌توان اين مفهوم را درک کرد.

شکل 1-11 : p متصلِ چگاليِ q است

• • خوشة مبتني بر چگالي (Density-Based Cluster): زير مجموعه‌اي غيرتهي(S) از مجموعة داده‌ها (D) که داراي دو شرط زير باشد:

• • حداکثر: اگر p درون S باشد و q در دسترسِ چگاليِ p باشد آنگاه q نيز متعلق به S باشد.

• • اتصال: هر دادة درون S متصلِ چگاليِ ساير داده‌هاي درون S باشد.

• • خوشه‌بندي بر اساس چگالي (Density-Based Clustering): خوشه‌بندي بر اساس چگالي بر روي مجموعة دادة D مجموعه‌اي به صورت {S1, …, Sn, N} است که :

• • S1, …, Sn تمام خوشه‌هاي مبتني چگاليِ درون D است.

• • N=D{ S1, …, Sn } مجموعة نويز خوانده مي‌شود.

شکل1-12 : خوشه‌بندي بر اساس چگالي
1-8-3-1 الگوريتم خوشه‌بندي براساس چگالي DBSCAN : در اين روش خوشه‌بندي هر دادة متعلق به خوشة C  در دسترس چگالي ساير داده‌هاي متعلق به آن خوشه‌ است و در دسترس چگالي هيچ دادة ديگري قرار ندارد. شبه کد اين الگوريتم را زير مشاهده مي‌کنيد

1-8-3-2 الگوريتم سلسله مراتبي خوشه‌بندي براساس چگالي OPTICS :
در اين روش سعي مي‌شود تا با تکنيکي سلسله مراتبي خوشه‌هاي بزرگتري را از ترکيب خوشه‌اي داراي چگالي زياد ولي کوچک‌تر محاسبه کرد. در شکل زير با يک بار اعمال الگوريتم خوشه‌بندي DBSCAN خوشه‌هاي C1 و C2 حاصل گشته‌اند که در مرحلة ديگري با هم ترکيب شده و خوشة بزرگتر C را ساخته‌اند. در اين روش با افزايش تعداد تکرار مقدار پارامتر ε افزايش مي‌يابد

شکل 1-13 : در روش سلسله مراتبي خوشه‌بندي براساس چگالي OPTICS از ترکيب خوشه‌هاي با چگالي زياد و کوچک خوشه‌هاي بزرگتري حاصل مي‌شود.
مزاياي خوشه‌بندي بر اساس چگالي

1. 1. خوشه‌ها مي‌توانند داراي اشکال دلخواه باشند.

1. 1. تعداد خوشه‌ها به صورت اتوماتيک همزمان با عمل خوشه‌بندي تعيين مي‌شود.

1. در تشخيص نويزها بسيار کارا هستند.